- ប្រភេទ៖ កាព្យឧបទេស តែងជាបទពាក្យ ៧។
- ប្រភព៖ ដកស្រង់ចេញពីស្នាដៃរបស់សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត។
- ខ្លឹមសារ៖ និយាយអប់រំទូន្មានឱ្យយុវជនចេះជ្រើសរើសមិត្តក្នុងការសេពគប់។
- អបលក្ខណ៍ (គុ) ដែលប្រាសចាកយសដែលខូចឈ្មោះឥតគេរាប់។
- ពាល (ន) ជនមិនស្គាល់ខុសត្រូវល្អ អាក្រក់។
- គប់ (កិ) រាប់រកគ្នា រាប់អានគ្នា។
- បណ្ឌិត (ន) អ្នកចេះដឹងយល់នូវសេចក្តីពិត។
- និមល (គុ) ដែលជ្រះស្រលះ ឥតមានមន្ទិល។
- ឧបទ្រព (គុ) ដែលចង្រៃ ឧត្បាត ។
យើងចេះសេពគប់មនុស្សបានត្រឹមត្រូវ
សេពគប់មនុស្សល្អសេពគប់បណ្ឌិត នាំមកនូវសេចក្តីចម្រើន ចៀសវាងសេពគប់មនុស្សអាក្រក់
មនុស្សពាលនាំឱ្យកើតក្តីវិនាស។