មេរៀនទី២ (សង្ខេបមេរៀន) សំណេរ៖ ប្រឌិតរឿងនិទានបុរាណខ្លីៗ

ក. អត្ថន័យ

- ទាក់ទងនឹងសង្គមជាមនុស្សគ្រប់បរិយាកាសរបស់ខ្មែរដូចជា ទំនៀមទម្លាប់ ប្រពៃណី ភូមិសាស្រ្ត...
- មានតួអង្គជាមនុស្សគ្រប់ស្រទាប់វណ្ណៈ (រាស្រ្ត សេដ្ឋី មន្រ្តី ខ្ញុំបម្រើ)
- បើតួអង្គជាសត្វមានដូចជា សត្វទន្សាយ ចចក គោ ខ្លា...
- បើតួអង្គជាអមនុស្សមានដូចជា យក្ស ខ្មោច ព្រាយ អ្នកតា ទេវតា...
- ជារឿងស្ថិតក្នុងសម័យបុរាណ ស្ថិតនៅក្នុងភូមិ ស្រុក ឬកន្លែងណាមួយពុំមានឈ្មោះ
- ដំណើររឿងខ្លីៗ៖ មានទំនាស់វិបត្តិរវាងខ្លួនឯង បញ្ហាទំនាស់វិបត្តិរវាងខ្លួនឯងនឹងគ្រួសារ បញ្ហាទំនាស់វិបត្តិរវាងខ្លួនឯងនិងអ្នកដទៃ
- បញ្ហាចោទ៖ ទាក់ទងបញ្ហាមនុស្ស ដោយអប់រំយើងឱ្យចេះដោះស្រាយស្របតាមលក្ខណៈនឹងរឿងបច្ចុប្បន្នដូចជាទាក់ទងការតស៊ូ អំណត់ព្យាយាម អង់អាចក្លាហាន ស្មោះត្រង់...។

- ប្រើពាក្យពេចន៍ធម្មតា សាមញ្ញ ឃ្លា ល្បះខ្លីៗ

- ផ្តើមរឿង ដោយប្រើពាក្យ កាលពីព្រេងនាយ កាលដើមឡើយ តាំងពីបុរាណកាលមកមានបុរសពីរនាក់...
- ជារឿងដែលពុំដឹងជាកើតឡើងតាំងពីសម័យ ឬជំនាន់ណាមួយ...រួចចូលដល់ដំណើររឿង
- ដំណើររឿង មិនលន្លង់លន្លោច ឬប្រើសញ្ចេតនារវើរវាយដូចប្រលោមលោកទំនើរទេ
- ប្រើពាក្យសម្តីខ្លីៗ តែច្បាស់លាស់ ងាយអាន ងាយយល់
- ការបញ្ចប់រឿង ត្រូវបង្ហាញពីគមនិតអប់រំ ជាពាក្យប្រៀនប្រដៅ ដំន្មាន ឬសុភាសិត។

គ. អត្ថរស

អាចបង្ហាញភាពកម្សត់ កំប្លុកកំប្លែង។