ភាសាជាតិយើងមានពាក្យមួយព្យាង្គ ពីរព្យាង្គ និងពាក្យខ្លះមានច្រើនព្យាង្គ។ ពាក្យច្រើនព្យាង្គហៅថា ពាក្យពហុព្យាង្គ។ ពាក្យពហុព្យាង្គដែលជាពាក្យខ្ចី ពីពាក្យបាលីសំស្រ្កឹតមានការលំបាកមានការលំបាកក្នុងការអាននិងយល់ន័យ។
ពាក្យ ចំនួនពាក្យ ចំនួនព្យាង្គ ន័យ ភូមិន្ទ ភូមិ+មិន ភូ-មិន អ្នកធំជាងអស់ប្រជាជនលើផែនដី(ព្រះរាជា) ប្រយោជន៍ ប្រយោជន៍ ប្រ-យ៉ោច ផលដែលសម្រេច,អ្វីៗដែលត្រូវការ យុត្តិធម៌ យុត្តិ+ធម៌ យុត-តិ-ធ័រ សេចក្តីត្រឹមត្រូវ ទៀងទាត់ ការគួរតាមច្បាប់ ពុទ្ធោវាទ ពុទ្ធ+ឱវាទ ពុត-ធោ-វ៉ាត ដំបូន្មានរបស់ព្រះពុទ្ធ អនុបវាទ អនុ+ឧបវាទ អៈ-នុប-ប៉ៈ-វាទ ដែលអត់ធ្មត់,នៅស្ងៀម,មិនស្តីថា យុគលពិន្ទុ យុគល+ពិន្ទុ យុគៈ-លៈ-ពិន-ទុ ក្រៃលែង,ហ៊ឹហ៊ាក់,រុងរឿង បច្ចេកវិជ្ជា បច្ចេកៈ+វិជ្ជា ប៉័ច-ចេកៈ-វិច-ជា វិជ្ជាដោយឡែងៗពីគ្នាផ្នែកខាងសិល្បៈនិងមុខរបរទូទៅ វិចារណកថា វិចារណ+កថា វិ-ចារ-ណៈ-កៈ-ថា ពាក្យសម្តីប្រកបដោយហេតុគួរត្រិះរិះ សម្បជញ្ញៈ សម្បជញ្ញៈ ស័ម-ប៉ៈជ័ញ-ញៈ សេចក្តីដឹងខ្លួន សតិសម្បជញ្ញៈ សតិ+សម្បជញ្ញៈ ស-តិ-ស័ម-ប៉ៈ-ជ័យ-ញៈ ស្មារតីនិងសេចក្តីដឹងខ្លួន