- ជំនឿជាក់ (ន) ការជឿជាក់ច្បាស់ក្នុងចិត្ត ភាពច្បាស់ក្នុងចិត្ត។
- មហាសាល (គុ) ដែលមហាធំធេង ធំសម្បើម អស្ចារ្យ។
- ទាសករ (ន) ខ្ញុំបម្រើ។
- វិជ្ជមាន (គុ) ដែលកំពុងមាននៅឡើយ។
- អាណាព្យាបាល(ន) អ្នកគ្រប់គ្រង បីបាច់ថែរក្សា។
- លោភៈ (ន) សេចក្តីលោភលន់ ការលោភលន់។
- មោហៈ (ន) សេចក្តីវង្វេង សេចក្តីល្ងង់ អវិជ្ជាមិនស្គាល់ខុសត្រូវ។
- ទោសៈ (ន) កំហឹង កំហុស ការស្អប់ ការប្រទូស្ត។
អ្នកមានជំនឿជាក់លើខ្លួនឯង គឺជាអ្នកដែលចេះប្រើកម្លាំងមហាសាល ដែលបង្គ្រប់នៅក្នុងខ្លួនគេផ្ទាល់ឱ្យក្លាយជាប្រយោជន៍។ ជំនឿជាក់លើខ្លួនឯងគឺជាគុណសម្បត្តិដ៏ធំធេងរបស់បុគ្គលសំខាន់ៗទាំងឡាយ។ មនុស្សដែលនឹងឈានទៅកាន់តំណែងធំៗទាំងឡាយ មិននរណាម្នាក់ឡើយ ដែលប្រាសើចាកជំនឿជាក់លើខ្លួនឯង ព្រោះថាបើអ្នកណាគ្មានជំនឿជាក់លើខ្លួនឯងទេ នោះពិតជាមិនអាចនឹងឈានឡើងតំណែងខ្លួនបានឡើយ។
ការមានចំណេះដឹងច្រើនតែម្យ៉ាងនៅមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ទេក្នុងការកសាងជីវភាព។ អ្នកដែលមានជំនឿជាក់លើខ្លួនឯងរមែងមានរបៀបជាងអ្នកដែលមានចំណេះដឹងច្រើនតែគ្មានជំនឿជាក់លើខ្លួនឯង។ អ្នកខ្លះរៀនមិនសូវពូកែ តែពេលទៅធ្វើការបែរជារីកចម្រើនបានល្អជាងអ្នកដែលរៀនពូកែក៏មានដែរ ដោយសារតែគេមានជំនឿជាក់លើខ្លួនឯង។
វិធីហ្វឹកហាត់ឱ្យខ្លួនឯងមានជំនឿជាក់លើខ្លួនឯង មានដូចតទៅ៖
- ត្រូវដឹងថាខ្លួនយើងទីពឹងយើង(ខ្លួនពឹងខ្លួន) ហើយព្យាយាមជួយខ្លួនឯងឱ្យបានច្រើនជាទីបំផុត។ អ្នកដែលចូលចិត្តសុំអង្វរឱ្យអ្នកដទៃជួយខ្លួន តែមិនព្រមជួយខ្លួនឯងរមែងបំផ្លាញអនាគតរបស់ខ្លួន ឬការរីកចម្រើនរបស់ខ្លួននៅទៅបំផុត។
- កុំគិតខ្លួនធ្វើមិនបាន ចូរគិតជានិច្ចថាយើងអាចធ្វើបាន គិតតែក្នុងផ្លូវវិជ្ជមាន កុំគិតក្នុងផ្លូវអវិជ្ជមាន ពោលគឺមិនត្រូវគិតថាយ៉ាប់ណាស់ ធ្វើមិនកើតទេ មិនអាចតស៊ូបានទេ។ល។
មនុស្សដែលនឹងមានជំនឿជាក់លើខ្លួនឯង ភាគច្រើនកើតពីការហ្វឹកហាត់អប់រំនៅវ័យក្មេងរបស់អាណាព្យាបាលឬឪពុកម្តាយ។ ក្មេងណាដែលអាណាព្យាបាលបណ្តោយឱ្យជួយខ្លួនឯងតាំងពីនៅក្មេង លុះធំឡើងក៏ច្រើនតែទន់ខ្សោយហើយរមែងរង់ចាំជំនួយពីអ្នកដទៃជារឿយៗ។
ទម្លាប់ជួយខ្លួនឯងមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់អ្នកដែលប្រាថ្នាចង់បានភាពចម្រើន ឬចង់ក្លាយខ្លួនជាបុគ្គលសំខាន់។មិនមានបុគ្គលសំខាន់ណាម្នាក់ខ្វះគុណសម្បត្តិប្រការនេះឡើយ ព្រោះវាជាគុណសម្បត្តិមូលដ្ឋាន ដែលចាំបាច់ត្រូវមាន សូម្បីតែពុទ្ធភាសិតក៏បានពោលថា ខ្លួនទីពឹងខ្លួន។
ក្នុងករណីដែលមិនទាន់អាចជួយខ្លួនឯងបាន ក៏មានក្តីសង្ឃឹមថានឹងបានទទួលជំនួយពីអ្នកដទៃ ដើម្បីនឹងធ្វើឱ្យយើងអាចជួយខ្លួនឯងបាននៅទីបំផុត មិនមែនរង់ចាំតែទទួលការជួយឧបត្ថម្ភជារៀងរហូតនោះទេ។
យើងមានគោលការណ៍ដែលនឹងធ្វើឱ្យអ្នកដទៃជឿជាក់មានទំនុកចិត្តដូចតទៅនេះ៖
- ត្រូវមានភាពស្មោះត្រង់និងសុចរិត មិនធ្វើការអ្វីដោយលោភៈ ទោសៈ មោហៈ ឬដោយការយល់ដឹងមិនដល់ហេតុការណ៍ពិត តែត្រូវមានការត្រិះរិះ មានហេតុផល និងមានការវិនិច្ឆ័យដែលត្រឹមត្រូវ។
- ត្រូវចេះការពារខ្លួនឯងភ្លាមៗនៅពេលដែលកើតហេតុការណ៍ណាមួយ មិនបណ្តែតបណ្តោយឱ្យរឿងហេតុនោះរីករាលដាលឡើងរហូតដល់មិនអាចដោះស្រាយបាន មិនបណ្តោយឱ្យគេចោទប្រកាន់ ឬនិទ្ទារហូតកេរ្តិ៍ឈ្មោះ ប៉ះពាល់កិត្តិយសទេត្រូវរកវិធីរំងាប់ហេតុការណ៍អាក្រក់តាំងពីដំបូងទី។
- ធ្វើការដោយភាពល្អិតល្អ ហើយហ៊ានទទួលខុសត្រូវគ្រប់បែបយ៉ាងលើការងារដែលបានធ្វើនោះ បើមានទង្វើណាមួយខុសឆ្គងក៏មិនគួរនឹងដោះស្រាយយករួចខ្លួន ត្រូវហ៊ានទទួលកំហុស ហើយចាត់ទុកថា វាជាមេរៀនដ៏ល្អដែលនឹងមិនធ្វើឱ្យយើងមានកំហុសបែបនេះជាថ្មីទៀត។
- ត្រូវជឿជាក់និងមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាឱ្យអ្នកដទៃទុកចិត្តយើង ហើយវានឹងធ្វើឱ្យយើងធ្វើការងារអ្វីមួយយ៉ាងជាក់លាក់រួចរាល់និងមិនខុសឆ្គង។
- ត្រូវមានគុណធម៌ជាគ្រឿងគ្រប់គ្រងចិត្ត ដើម្បីជាការស្រឡាញ់និងជឿជាក់ពីអ្នកដទៃ។
- ត្រូវបំបាត់ភាពអាត្មានិយម និងមានការលះបង់ មិនផ្លាស់រំលងតួនាទី។ ចៀសវាងការប្រើអំណាចផ្តាច់ការ ដែលនាំដល់ភាពស្អប់ខ្ពើមនិងភាពជឿជាក់។
- ត្រូវធ្វើខ្លួនឱ្យបានសមរម្យ មានភាពយុត្តិធម៌ មិនលំអៀង ធ្វើឱ្យអ្នកដទៃមានការជឿជាក់គោរព ស្រឡាញ់ យល់អធ្យាស្រ័យគ្នាហើយមិនចេះកេងប្រវ័ញ្ចពីអ្នកដទៃ និងមានការតាំងចិត្តខ្ពស់ដើម្បីឱ្យបានផលល្អ ហើយបង្កើតនូវស្នាដៃ ឬលទ្ធផលអ្វីមួយ បានដល់ជាគ្រឿងធានារ៉ាប់រងក្នុងជំនឿជាក់ពីមនុស្សគ្រប់មជ្ឈដ្ឋាន និងទទួលបានកិត្តិយសខ្ពង់ខ្ពស់គួរជាទីពេញចិត្ត។