- ខ្ញីវខ្ញូវ (គ.) ដែលជ្រួញក្រញូវ វក់វី។
- ឡែឡ (កិ.) ស្រែកឡូឡា។
- អសុរោះវាចា (ន.) សម្តីគ្មានការគួរសម សម្តីមើលងាយសម្តីខ្មោះខ្មួរ។
- សាចព្រាច (កិ.) បាចសាច ចាំងចែង។
- ពិតាន (ន.) របាំងក្រោមដំបូល។
ថ្ងៃនោះ នៅផ្ទះសុខមានសភាពស្ងាត់ជ្រងំ ខុសប្រក្រតី។ ឪពុកវាជាអ្នកបើបររថយន្ត ដឹកទំនិញកំពង់ផែកំពង់សោម។ គាត់បានចេញដំណើរទៅដាក់ទំនិញ តាំងពីថ្ងៃមកម្ល៉េះ។ ម្តាយសុខ ក៏បាននាំប្អូនស្រីវាទៅជាមួយ ដើម្បីព្យាបាលភ្នែកមន្ទីរពេទ្យប្រហែលពីរបីថ្ងៃមកម្ល៉េះ។ ម្តាយសុខ ក៏បាននាំប្អូនស្រីវាទៅជាមួយ ដើម្បីព្យាបាលភ្នែកនៅមន្ទីរពេទ្យប្រហែលពីរបីថ្ងៃទៀត ទើបគាត់ត្រឡប់មកវិញ។ ក្នុងផ្ទះ នៅសល់តែដូនចាស់ខ្វិនម្នាក់ និងក្មេងប្រុសអាយុ១៥ ឆ្នាំ គឺសុខ។
រាត្រីនោះ នាឡិកាបន្លឺម៉ោងប្រាំបួន។ ខាងក្រៅផ្ទះ មេឃងងឹតចាក់ភ្នែកមិនធ្លុះ ភ្លៀងបង្អុរមិនឈប់ ខ្យល់បក់បោកយ៉ាងខ្លាំង។ ដូនចាស់ មិនទាន់សម្រាន្តនៅឡើយ គាត់អង្គុយចាក់ឫសក្នុងកៅអីបង្អែកមួយ ក្នុងបន្ទប់ដែលស្ថិតនៅជាប់នឹងសួនបន្លែ។ បន្ទប់នេះ មានសុទ្ធតែតុ ទូចាស់ៗ ដាក់រាយពាសពេញ។ ដូនចាស់កើតក្តីព្រួយបារម្ភពន់ពេកចំពោះចៅប្រុស ដែលមិនទាន់ត្រឡប់មកពីដើរលេងវិញ។ ស្នូរនីមួយៗតែងធ្វើឱ្យគាត់ចាប់អារម្មណ៍ហើយផ្ទៀងត្រចៀកស្តាប់ ស្រាប់តែ៖ តុក! តុក! ស្នូរគោះទារ លាន់ឮឡើង។ ច្បាស់ជាអាសុខ មកពីដើរលេងហើយ ដូនចាស់នឹកក្នុងចិត្ត។ ពិតជាសុខ មកពីដើរលេងហើយ ដូនចាស់នឹកក្នុងចិត្ត។ សក់ក្បាលខ្ញីវខ្ញូវដូចកណ្តុរលង់ទឹក។ ថ្ញាសវាឡើងហើម។ វាឈ្លោះជាមួយគេ ត្រូវគេវាយជាដំណំ។ មួកវាត្រូវប៉ើងធ្លាក់ទៅក្នុងរណ្តៅ មិនតែប៉ុននោះ វាថែមទាំងលេងល្បែងចាញ់អស់ប្រាក់ គ្មានសល់លុយកាក់។ ដោយអាណិតស្រឡាញ់ចៅខ្លាំងពេក ដូនចាស់យុះខ្សឹកខ្សួល តំណក់ទឹកភ្នែកហូរកាត់ផែនថ្ពាល់ដ៏ជ្រីវជ្រួញរបស់គាត់។ គាត់ត្អូញ៖ ចៅអើយ! ចៅមិនស្រឡាញ់យាយតិចតួចឡើយ។ បើមិនអ៊ីចឹង ហេតុអ្វីបានជាចៅឆ្លៀតឱកាសឪពុកម្តាយមិននៅ ដើរលេងប៉ោឡែទុកឱ្យយាយនៅផ្ទះម្នាក់ឯងយ៉ាងនេះ? អីក៏ដាច់ចិត្តម៉្លេះចៅមិនអាណិតយាយទេឬ?
សុខចៅសម្លាញ់! ចៅចាប់ផ្តើមដើរផ្លូវខុសហើយ ផ្លូវដែលនាំទៅកាន់អបាយមុខដ៏អាស្រូវបំផុត។ ជីដូន បានឃើញជាច្រើននាក់មកហើយ ដែលចាប់ផ្តើមខិលខូចដូចចៅ ហើយក្រោយមកក៏ក្លាយជាជនពាលទុច្ចរិត។ ដំបូងឡើយ គេគេចពីផ្ទះដើរលេងមិនចូលរៀនប្រវាយត្រតប់ជាមួយមិត្តភក្តិងប់នឹងល្បែង។ [...] សុខឈរផ្អែកទូនៅស្ងៀមឱនមុខជ្រប់ ចម្ងាយពីដូនចាស់ប្រហែលបីជំហាន។ ដូនចាស់និយាយបណ្តើរបំណើរ ពីបៀប៉ោ ធ្លាក់ដល់អំពើផ្តេសផ្តាស តាំងគប់ទៅលួចប្លន់មិនឆ្ងាយទេចៅ។[...] ស្តាប់ដល់ត្រឹមនេះ សុខរំជួលចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ហៀបនឹងរត់ទៅរកយាយស្រាប់តែឮសំឡេងសស្រោកសស្រាំនៅខាងក្រៅ។ សុខឈប់ស្ងៀមខំផ្ទៀងត្រចៀកស្តាប់។ [...]
ដោយសម្តីញ័រ សុខខិតខំនិយាយតទៅទៀត ចៅចេះតែធ្វើឱ្យយាយកើតទុក្ខ ប៉ុន្តែចៅស្រឡាញ់យាយជាងគេបង្អស់ សូមយាយលើកលែងតោសឱ្យចៅណ៎ា យាយណ៎ា យាយកុំប្រកាន់...ចៅ...ទៀត។
... ពន្លឺព្រះអាទិត្យនៅពេលព្រឹកចាំងចំកញ្ចក់នៃបន្ទប់អាគារមួយខ្នង ក្នុងមន្ទីររពេទ្យព្រះសីហនុ(មិត្តភាពខ្មែរសូវៀត)សាចព្រាចលើរូបកុមារកម្សត់ដែលដេកស្តូកស្តឹងលើគ្រែ ដែលត្រូវរបួសយ៉ាងដំណំលើឆ្អឹងខ្នង ដោយផ្លែកាំបិត ឈាមប្រឡាក់ពាសពេញខ្លួន។ មួយសន្ទុះក្រោយមក សុខក្រឡេកមើលជុំវិញខ្លួនឃើញអ៊ំសាន ដែលមានលំនៅជាប់គ្នា ឈរសម្លឹងខ្លួនដោយកែវភ្នែកស្រទន់។ សុខ ងាកទៅសម្លឹងទៅពិតានដោយទឹកមុខស្រស់ស្រាយ។ ក្នុងចិត្តប្រហែលជាប្អូនរីករាយក្រៃលែងដោយបានសង្រ្គោះជីដូន ជាទីស្រឡាញ់ឱ្យរួចពីសេចក្តីស្លាប់។ [...]