ចំពោះការប្រើប្រាស់ភាសានៅក្នុងល្ខោនបាសាក់វិញ មានលក្ខណៈចម្រុះទៅដោយ ការប្រើប្រាស់ចម្រៀង ពាក្យផ្ទួន ពាក្យកាព្យ ពាក្យរាយ ពាក្យរាជសព្ទ ឬសង្ឃសព្ទជាដើម។
ភាសាក្នុងល្ខោនបាសាក់មានភាពចម្រុះប្រកបដោយតន្រី្តភាព និង មានទម្រង់ជាភាសានិយាយរៀបរាប់យ៉ាងសាមញ្ញ និងបែបធម្មជាតិ។ ពាក្យពេចន៍ដែលប្រើក្នុងល្ខោនបាសាក់មានច្រើនស្ថានភាព ដូចជា រាជសព្ទ(សម្រាប់វណ្ណៈក្សត្រិ៍) សង្ឃសព្ទ(សម្រាប់ព្រះសង្ឃ) ពាក្យសាមញ្ញ(សម្រាប់ប្រជាជនធម្មតា)ពាក្យហៅតាមឋាន(មន្រ្តី សេដ្ឋី...) ពាក្យរាយ ពាក្យចួន ពាក្យឧទាន ពាក្យសំសើច ពាក្យយំយែក និងភាសាបដិរូប...
