- ព្រេង (គុ) ដែលយូរអង្វែងមកហើយ ដែលមានក្នុងកាលពីដើម...។
- ព្នង (ន) មនុស្សជាតិមួយពួក ពីមុនច្រើនរស់នៅតំបន់ព្រៃមានប្រពៃណីទំនៀមទម្លាប់ផ្សេងពីយើង។ ក្រោយមក យើងច្រើនហៅថាខ្មែរលើ។
- ជង (គុ) មនុស្សជាតិមួយពួកនៅក្នុងដែនកម្ពុជាយើងច្រើនហៅថា ស្ទៀង ។
- ស៊ាំស៊ន (គុ.គុកិ) ដដែលៗ ស៊ាំដដែល ច្រំដែល...។
១- ពាក្យចាស់ពាក្យពីព្រេង ទោសខ្លួនឯងមើលមិនយល់
ទោសគេតូចសោតសល់ រមិលយល់ប៉ុនទាំងភ្នំ។
២- ចូលព្រៃសត្វសាហាវ រកអំពាវគ្នាមកជុំ
ដល់បានស្ករទឹកឃ្មុំ ពួនសម្ងំឆីម្នាក់ឯង។
៣- បានហើយចង់បានទៀត ឆ្លៀតហើយឆ្លៀតពុំគិតឈ្វេង
មើលយល់តែម្នាក់ឯង មិនយល់គេឯទៀតផង។
៤- នឹងស៊ីចង់ពិសា ខ្ជិលទំពាឱ្យហ្មត់ហ្មង
យល់នាមថាជាមង យល់ឯផងថាជាកួយ។
៥- យល់តាថាជីដូន យល់ឯកូនថាជាក្មួយ
យល់ពីរថាជាមួយ យល់ឯព្រួយថាជាសុខ។
៦- យល់ទោសថាជាគុណ យល់ឯបុណ្យថានរក
យល់ល្អថាអាក្រក់ យល់លាមកថាជាផ្កា។
៧- ស្លៀកស្បង់មិនកោរសក់ ឆ្លុះកញ្ចក់ធ្មេចនេត្រា
យល់សេះថាជាលា យល់គជាថាកណ្តុរ។
៨- ពាក្យនេះលោកពីព្រេង អ្នកណាឈ្វេងប្រាជ្ញាយល់
ឃើញថ្លុកកុំថាថ្នល់ ក្រែងកំហល់កំហុសមាន។
៩- អ្នកប្រាជ្ញកាន់ពាក្យទៀង កុំលំអៀងពាក្យបុរាណ
កុំដើរផ្លូវបំពាន ពាក្យអ្នកចាស់លោកដៀលថា។
១០- ពាក្យនេះពីព្រេងព្រឹទ្ធ គួរឱ្យគិតពិចារណា
កុំអួតអង្គអាត្មា ថាចំណេះចំណាំមាន។
១១- ដេកយប់កុំដេកយូរ ខ្លាចក្តីទូជ៌នដល់ប្រាណ
បើស៊ីកុំតាមឃ្លាន គិតប្រមាណគ្រប់គ្នីគ្នា។
១២- លើកដាក់តាមកម្លាំង កុំពើចខ្លាំងឈឺដល់ស្មា
ប្រើគេប្រើឱ្យត្រា កុំស៊ាំស៊នរនចៅរ៉ៅ។
១៣- ទោះគិតកុំរួសរាន់ គិតឱ្យគ្រាន់ទើបដើរទៅ
កុំឲ្យមានអាស្រូវ កើតដំនៀលដល់អាត្មា។
១៤- កុំយកឆ្អិនជាឆៅ កិច្ចក្នុងក្រៅមានតម្រា
កុំអាងឯងប្រាជ្ញា ចោលច្បាប់ក្បួនលោកព្រេងនាយ។
១៥- ស្រដីឱ្យស្រួលស្រេច គិតសេចគ្រេចកុំគិតងាយ
រំពឹងឱ្យវែងឆ្ងាយ យល់លង្វែកពាក្យលោកថា។
១៦- ពាក្យព្រេងលោកស្រដី ថាកុំបីចិញ្ចឹមខ្លា
ពាក្យព្រេងលោកឧបមា គិតត្រង់ណាធ្វើឱ្យបាន។
១៧- កាន់កពស់ឱ្យខ្ជាប់ ក្រែងក្រឡាប់ខាំឯប្រាណ
អូសទូកកុំឱ្យល្អាន ទឹកថ្លាសោតកុំឱ្យល្អក់។
១៨- ស្លឹកឈើឥតកម្រើក បើកក្រើកត្បិតខ្យល់បក់
ទឹកថ្លាល្គឹកបើល្អក់ ត្បិតរលកខ្លាំងសោះសា។
១៩- យល់តូចកុំខិតខំ គួរសន្សំយកជាគ្នា
បានច្រើនកុំខំពារ សន្សឹមក្សិណតិចៗទៅ។
២០- អ្នកមានរក្សាខ្សត់ ដូចសំពត់ព័ទ្ធពីក្រៅ
អ្នកប្រាជ្ញរក្សាខ្លៅ ដូចសំពៅនូវសំប៉ាន។
២១- អ្នកខ្ពស់រក្សាទាប ដោយសភាពធម៌បុរាណ
អ្នកឆ្អែតរក្សាឃ្លាន នាអ្នករុងរក្សាឆ្មារ។
២២- រក្សាទៅមុខរឹង ឥតកំដឹងអស់អម្បាល
ចំណេរចីរកាន់កាល ដូចរបងស្រាស់បន្លា។
២៣- កុំឆ្អែតពេកតែឯង មិនគិតក្រែងអស់គ្នីគ្នា
គេឃ្លានៗផ្ទៃផ្សា ឱ្យឆីរ៉ាបានឆ្អែតផង។
២៤- កុំមានចិត្តលលើ ពឹងក្រពើឱ្យចម្លង
កុំកាច់ឧសរបង វាំងចំណារឯអាត្មា។
២៥- មានទូកហើយមានថ្នោល មានបង្គោលមានយុថ្កា
ទាំងពួរទាំងច្រវា ក្រជឹងចាប់ដោយនូវគ្រប់។
២៦- ប្រយ័ត្នក្រែងព្យុះខ្យល់ បក់បោកដល់នឹងទល់ទប់
ប្រយ័ត្នប្រយោជន៍គ្រប់ ទើបហៅជាក់មានគំនិត។
២៧- ពាក្យព្រេងគិតគួរចាំ ជាបណ្តាំប្រដៅចិត្ត
ពាក្យព្រេងពាក្យព្រេងព្រឹទ្ធ មុខគួរគិតៗឱ្យគ្រាន់។
២៨- ពាក្យនេះជាសណ្តាប់ ទុកជាច្បាប់ទៀងជាក់ស្បាន់
ពាក្យនេះជាកំណាន់ កំណត់នៅឥតឃ្លាតឃ្លា។
២៩- សូរេចនូវនិទាន ពាក្យទូន្មានដោយប្រការ
អម្បាលនេះឯងណា ចាំទុកកាយគ្រប់គ្រាន់ហោង។