ទម្លាប់និងប្រពៃណីរបស់ជនជាតិភាគតិចគឺ គោរពចាស់ទុំ
គោរពដូនតាជំនាន់មុន មានសាមគ្គីភាព រវាងគ្នានិងគ្នា មានពិធីរៀប
អាពាហ៏ពិពាហ៏ មានភាពស្មោះត្រង់ចំពោះសមាជិកក្រុមគ្រួសារនីមួយៗ
។ល។ ទំនៀមទំលាប់នេះធ្វើឱ្យពួកគេមានសាមគ្គីភាពទូលំទូលាយ
និងអាចជួយយកអាសាគ្នាល្អប្រសើរ ។
ទំលាប់និងប្រពៃណីដែលមិនល្អគឺ
កសិកម្ម កាប់ដុត ដាំ មានជំនឿជាក់លើអារក្ស អ្នកតា គ្មាន ជំនឿលើសាសនា
ធំៗទេគ្មានជំនឿលើ
វិទ្យាសាស្រ្ត រើសអើងចំពោះភេទនារី (ពួកស្ទៀង) ។ល។
ជនជាតិភាគតិចខ្មែរលើបានរក្សាទុកទំរង់ដើមនៃអរិយធម៌របស់ខ្លួន ដោយពុំបានទទួលឥទ្ធិពលនៃ អរិយធម៌បរទេសទេ ទោះខាងផ្នែកជំនឿក្តី ខាងតិចនិចក្តី។ ពួកគេមិនគោរពសាសនាធំទេ គឺគេគោរពអ្នកតា ។ អ្នកតាគឺជាវិញ្ញាណក្ខន្ធដូនតាឬម្តាយឪពុកដែលស្លាប់ទៅ ។ នៅពេលដែលមានអ្នកណាម្នាក់ឈឺពួកនេះមាន ជំនឿថាគឺបណ្តាលមកពីការខឹងសំបានៃអារក្ខ អ្នកតា ហើយពួកគេត្រូវថ្វាយស្រា មាន់ជ្រូក ឬគោដើម្បីឱ្យអ្នកតាឈប់ខឹង និងឱ្យអ្នកជំងឺជាសះស្បើយ ។ ដើម្បីឱ្យអ្នកតាជួយថែរក្សាភូមិ ស្រុក ពួកគេតែង រៀបចំពិធីឡើងអ្នកតាជារៀងរាល់ឆ្នាំ ដោយមានការកាប់ក្របី ថ្វាយអ្នកតា មានការផឹកស៊ី រាំច្រៀងទៀតផង ។ របាំដែលគេសម្តែងថ្វាយអ្នកតាមានឈ្មោះថា " របាំកាប់ក្របីផឹកស្រា" ។ ការរៀបការកូនក្រមុំកូនកំលោះមាន សិទ្ធិជ្រើសរើសគូស្រករដោយខ្លួនឯង ។
រស់នៅស្រុកខ្មែរតាំងពីសម័យមុនអង្គរ ។ ចាប់តាំងពី ឆ្នាំ១៤៣៤មក ភ្នំពេញបានក្លាយជារាជធានី។ ជនជាតិចិនបានបង្កើតជាសហគមន៍ធំៗ ពួកគេជា អ្នកម្ចាស់ហាង ម្ចាស់សណ្ឋាគារ ម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋាន ពាណិជ្ជករ.......។
មករស់នៅកម្ពុជាច្រើនសតវត្សមកហើយ
គេចែកជនជាតិវៀតណាមជាបីក្រុម៖
- ជនជាតិវៀតណាមដើមកំណើតនៅកម្ពុជា
។
- ជនជាតិវៀតណាមដែលភៀសខ្លួនមកឆ្នាំ
១៩៧៩-១៩៨៩ ។
- ជនជាតិវៀតណាមដែលទើបចូលមកនិយាយភាសាខ្មែរតិចតួច
ពួកគេភាគច្រើនធ្វើកម្មករសំណង់ ជាងជួសជុល នេសាទ...។
បន្ទាប់ពីបាត់បង់ទឹកដីដើមកំណើត ជនជាតិចាមភៀសខ្លួនទៅរស់នៅពេញពិភពលោកក្នុងនោះប្រទេសកម្ពុជាផងដែរ ។ ពួកគេមានមុខរបរជាអ្នកនេសាទ កាប់គោ ក្របី អ្នកធ្វើឧបករណ៍នេសាទ...។
ជនជាតិភាគតិចអំបូរខ្មែរមន
ច្រើនរស់នៅតាមបណ្តាខេត្តមួយចំនួនដូចជា ស្ទឹងត្រែង ព្រះវិហារ រតនគីរី
មណ្ឌលគីរី ក្រចេះ កំពង់ធំ សៀមរាប ពោធិ៍សាត់ ។
ក្រុមជនជាតិទាំងនោះមានប្រហែល
២០ក្រុមខុសៗគ្នា ហើយក្រុមជនជាតិធំៗមានព្នង ទំពូន កួយ គ្រឹង ព្រៅ ចារាយ ស្ទៀង
ការវែត ។ ពួកគេនិយាយភាសាផ្សេងៗគ្នាមានមុខរបរ ធ្វើកសិកម្ម បេះផ្លែឈើ បរបាញ់សត្វ
និងរក អនុផលព្រៃឈើ ។ការគោរពចាស់ទុំជាទំនៀមទំលាប់តឹងតែងបំផុតរបស់ពួកគេ ហើយចាស់ស្រុក
ជាមនុស្សប្រុសស្រីដែលមានអាយុ ច្រើនជាងគេ និងមាននាទីដូចជា៖
- អ្នកសម្របសម្រួលជម្លោះរវាងគ្រួសារនានា
ព្រមទាំងក្រើនរំលឹកអោយគ្រួសារទាំងអស់បំពេញតួនាទី ចំពោះដូនតា។
- អ្នកថែរក្សាប្រវត្តិសាស្ត្រកេរដំណែលបន្ត
ជាអ្នកគ្រប់គ្រងច្បាប់ទម្លាប់ប្រពៃណីរបស់ក្រុមគេ។
ជនជាតិភាគតិចមានសិទ្ធិដូចតទៅ៖
- ប្រើប្រាស់ភាសាជាឯកជន
និងជាសាធារណៈដោយសេរី ។
- អនុវត្ត និងគោរពសាសនារបស់ខ្លួន ។
- ចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងជីវភាពវប្បធម៌ សាសនា
សេដ្ឋកិច្ច កិច្ចការសាធារណៈ ។
- ចូលរួមធ្វើសេចក្តីសម្រេចថ្នាក់ជាតិ តំបន់
ស្តីអំពីបញ្ហាដែលទាក់ទងនឹងជនជាតិភាគតិចឱ្យដើរស្របទៅតាមច្បាប់របស់ជាតិ ។
- បង្កើតនិងថែរក្សាសហគមន៍របស់ខ្លួន
ហើយមានទំនាក់ទំនងដោយសេរី ដោយសន្តិវិធីជាមួយសមាជិកក្នុងក្រុមរបស់ខ្លួន
និងជាមួយក្រុមអ្នកដទៃទៀត។
- អាចប្រើប្រាស់ដោយពេញលេញនិងដោយមានប្រសិទ្ធភាពចំពោះសិទ្ធិមនុស្សដោយគ្មានបំណែងចែក
និងដោយស្មើភាពនៅចំពោះមុខច្បាប់ ។
- ទទួលចំណេះដឹងអំពីប្រវត្តិសាស្រ្ត ប្រពៃណី
ភាសា និងវប្បធម៌ដែលមាននៅក្នុងទឹកដីរបស់គេ ។
- មានឱកាសគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការរៀនសូត្រក្រេបជញ្ជក់យកចំណេះដឹងអំពីសង្គមទាំងមូល។
ជនជាតិភាគតិចអម្បូរមនខ្មែរដែលរស់នៅលើទឹកដីកម្ពុជាច្រើនរស់នៅតាមតំបន់ភ្នំ ។ ពួកគេជួបការលំបាកក្នុង ការធ្វើដំណើរដោយសារគ្មានផ្លូវគមនាគមន៍ ។ ពួកគេនិយមដាំស្រូវ ពោត សណ្តែកលើចង្កេះភ្នំ ក្រៅពីនេះពួកគេប្រកបរបរ ខ្លឹមចន្ទន៍ បេះក្រវាញ និងប្រមាញ់ផងដែរ ។ ពួកគេរស់នៅដោយរក្សាជំនឿតាំងពីដូនតាដោយជឿលើបារមីនៃអ្នកតា និងជំនឿលើវត្ថុសក្តិសិទ្ធិ ។ គេរស់នៅ ប្រកាន់ខ្ជាប់នូវសីលធម៌ ស្មោះត្រង់ និងមិនសូវឈ្លោះទាស់ទែងគ្នាទេ ។
ក្នុងការឆ្លើយតប
នឹងតម្រូវការរបស់ជនជាតិភាគតិចរដ្ឋាភិបាលបានរៀបចំគោលនយោបាយដូចតទៅ ៖
- លុបបំបាត់ភាពរើសអើងនិងបង្កើតការចូលរួមពីជនជាតិភាគតិចក្នុងការធ្វើផែនការថ្នាក់ជាតិនិងមូលដ្ឋាន។
- ជំរុញឱ្យមានការចូលរួមពេញលេញនិងមានប្រសិទ្ធិភាពពីជនជាតិភាគតិចក្នុងការធ្វើសេចក្តីសម្រេចចិត្ត។
- កំណត់គោលនយោបាយអភិវឌ្ឍស្របតាមវប្បធម៌ ប្រពៃណីជំនឿ
និងភាសារបស់ពួកគេ
- លើកទឹកចិត្តអោយមានការបកប្រែភាសាជនជាតិភាគតិចពេលមានការជម្រះក្តីក្នុងតុលាការ
- ជំរុញឱ្យមានការអប់រំ ថែទាំសុខភាពនិងអនាម័យ
និងបង្កើនការយល់ដឹងពីគោលនយោបាយរដ្ឋាភិបាល
- ទទួលស្គាល់ការប្រើប្រាស់ដីជាលក្ខណៈសមូហភាព ។
- ជំរុញឱ្យមានសេវាទេសចរណ៍ក្នុងសហគមន៍ជនជាតិភាគតិច ។
- ខិតខំរកជំនួយដើម្បីអភិវឌ្ឍពិសេសស្ត្រី កុមារ
និងលើកកម្ពស់កំរិតជីវភាពគ្រួសារ ។
- បង្កើនសេវាកម្មផ្នែកសុខាភិបាល
និងពិនិត្យការប្រើប្រាស់ថ្នាំបុរាណរបស់ពួកគេ ។
- ជំរុញការអប់រំថែទាំងសុខភាព អនាម័យ
ផ្គត់ផ្គង់ទឹកស្អាត ការអប់រំនិងការផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់ផ្នែកកសិកម្ម
និងផ្នែកផ្សេងៗទៀត