|
ជម្រាបសួរប្អូនៗសិស្សានុសិស្សទាំងអស់គ្នា សូមស្វាគមន៍មកកាន់ថ្នាក់រៀនអក្សរសាស្រ្ដខ្មែរ សម្រាប់ថ្នាក់ទី ១២ |
|
|
គ្រូឈ្មោះ |
|
|
លេខទំនាក់ទំនង |
|
|
អ៊ីមែល |
|
បើគេនិយាយពីវប្បធម៌-អរិយធម៌ខ្មែរបច្ចុប្បន្នគេគប្បីដឹងថាជាផល នៃការវិវត្តចេញពីមូលដ្ឋានគ្រឹះមន-ខ្មែរ និងឥណ្ឌា គឺពុំអាចផ្ដាច់ចេញពីគ្នាបានឡើយ។ ការសំយោគនៃវប្បធម៌ខាងលើនេះ ជាហេតុនាំឱ្យវប្បធម៌-អរិយធម៌ខ្មែរសម្បូរ បែប។ ប៉ុន្តែមុនពេលសំយោគនៃវប្បធម៌នេះវាបានផ្ដើមឡើងនាសម័យប្រវត្តិសាស្រ្ដ ឬមុននេះបន្ដិចដែលវប្បធម៌ខ្មែរមានលក្ខណៈជាតិខ្លួនរួចស្រេចមកហើយ។ ចំពោះលក្ខណៈពិសេសនេះត្រូវបានបន្ដដោយសហគមន៍ស្ថិននៅក្នុងអំបូរមន-ខ្មែរនៅឥណ្ឌូចិន និងម៉ាឡាយូរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះដែលមានអ្នករស់នៅតំបន់ខ្ពង់រាប ឬតាមតំបន់ព្រៃភ្នំហើយពុំអាចទទួលឥទ្ធិពលពីឥណ្ឌា ចិនឬអ៊ឺរ៉ុបនៅឡើយ។ ដូច្នេះ ពួកគេមិនត្រូវបំភ្លេចបំបាត់នូវរាល់តួនាទីជាប្រវត្តិសាស្រ្ដរបស់ជនជាតិខ្មែរ ព្រមទាំងកុលសម្ពន្ធមន-ខ្មែរ ដែលកំពុងរស់នៅពាសពេញភូមិភាគអាស៊ីអាគ្នេយ៍នេះដែរ។ ដូចនេះគេត្រូវស្គាល់ជនជាតិខ្មែរឱ្យបានច្បាស់លាស់ ជាជនជាតិចាស់ និងមានសាវតាដ៏យូរលង់ណាស់មកហើយ។ យ៉ាងនេះហើយទើបអក្សរសាស្រ្ដ និងសិល្បៈដែលចាក់ឬសយ៉ាងជ្រៅទៅក្នុងផ្នត់គំនិតខ្មែរ ក៏បានបង្ហាញខ្លួនតាមរយៈសិលាចារឹករាប់ពាន់ផ្ទាំង ក្បាច់សម្ដែងរាប់មិនអស់មានអត្ថន័យផ្សេងៗ ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីជីវភាពខ្មែរនាសម័យដើម។ ជាមួយនឹងភាពមិនចេះរីងស្ងួតនៃមរតកវប្បធម៌ដែលបន្សល់ទុកដោយបុព្វបុរសយើងបែបនេះហើយ ទើបជនជាតិខ្មែរមានកិត្យានុភាពល្បីសុសសាយពាសពេញទ្វីបលោក។
