វិធីបំផ្លើស ជាវិធីមួយដែលមានលក្ខណៈពិសេសត្រង់កវីចេះប្រើពាក្យសម្ដីឱ្យលើសពីការពិតតែក្នុងគោលបំណងបង្ហាញសច្ចភាពណាមួយ ឱ្យមានកម្រិតខ្ពស់បំផុត ឬទាបបំផុតតែប៉ុណ្ណោះ និងជាសិល្ប៍វិធីរបស់កវីដើម្បីទាក់ទាញអារម្មណ៍អ្នកអានឱ្យមានការពិចារណាលើបញ្ហាដែលចង់បង្ហាញ។
ពាក្យថា “ផ្ទះលូតកប់ហួសមេឃ” ជាពាក្យបំផ្លើស ពីព្រោះធម្មតាគ្មានអ្វីដែលលូតហួសមេឃនោះទេ តែកវីយកពាក្យនេះមកប្រើដើម្បីបង្ហាញឱ្យឃើញពីភាពខុសគ្នាខ្លាំងរវាងអ្នកមាន និងអ្នកក្រ។
វិធីពង្វាង ជាវិធីដែលកវីចេះនិយាយពង្វាងដោយប្រើកន្សោមពាក្យក្នុងការសម្គាល់បញ្ញត្តិណាមួយ ប៉ុន្ដែកវីមិនប្រើពាក្យតែមួយម៉ាត់ចំតែម្ដងក្នុងការសម្គាល់បញ្ញត្តិនោះទេ។
ឃ្លាថា “ពន្លឺរាជនីនៃរាត្រី” មានន័យថា “រស្មីស្ដេចស្រីនៃពេលយប់” គឺកវីពោលសំដៅដល់ពន្លឺព្រះចន្ទតែកវីមិនប្រើពាក្យចំថា ពន្លឺលោកខែ ឬពន្លឺព្រះចន្ទចំៗតែម្ដងទេ លោកនិយាយពង្វាងថា “ពន្លឺរាជនីនៃរាត្រី” ។
វិធីត្រឡប់ ជាបដិរូបមួយបែបដែលស្ថិតនៅត្រង់ការដែលកវីប្រើពាក្យឆ្លុះគ្នា ហើយន័យសេចក្ដីផ្សេងគ្នា។
