ដូចម្ដេចដែលហៅថាអក្សរ?
ក. អក្សរ គឺជាស្នាមគំនូសសម្រាប់កត់ត្រាសូរភាសា ។ ប្រភពនៃអក្សរខ្មែរ មានន័យថា កំណើត ដើមកំណើតនៃអក្សរខ្មែរ ។
ខ. សិក្សារូបភាព
តាមរយៈនេះមានន័យថា គេកំពុងសរសេរ ឬចារអក្សរខ្មែរ ដែលមានន័យថាគេសរសេរពីប្រភពរឿងរ៉ាវផ្សេងៗ លើស្លឹករឹត ឬបង្ហាញពីកំណើតនៃអក្សរខ្មែរ។
គ. សិក្សាពាក្យគន្លឹះ
- អក្ខរក្រម (ន) លំដាប់នៃអក្សរ។
- ទេវនាគរី (ន)
តួអក្សរមួយបែបរបស់ពួកព្រាហ្មណ៍ មានកំណើតនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា។
- វិវត្តន៍ (ន) ការប្រែប្រួល
ការផ្លាស់ប្ដូរ។
- សម័យនគរភ្នំ (ន)
រាជាណាចក្រខ្មែរក្នុងអំឡុង សតវត្សរ៍ ទី១ ដល់ទី៦ ។
- សំយោគ (កិ) ផ្សំគ្នា រួមគ្នា
ដាក់បញ្ចូលគ្នា។
- រចនា (កិ) តុបតែង រៀបរៀង។
ឃ. អត្ថបទសង្ខេប
អត្ថបទខាងលើនេះនិយាយពីប្រភព ការវិវត្ត និងលក្ខណៈនៃអក្សរខ្មែរ។ អក្សរខ្មែរមានប្រភពមកពីអក្សរឥណ្ឌាខាងត្បូង គឺអក្សរព្រាហ្មី និងទេវនាគរី ព្រោះអក្សរទាំងពីរ នេះជាគំរូដើមរបស់អក្សរដទៃទៀតជាច្រើននៅឥណ្ឌាជាពិសេស អក្សរសំស្រ្តឹត ហើយត្រូវបានបុព្វបុរសខ្មែរយកមកកែច្នៃ កែប្រែទ្រង់ទ្រាយ ចំនួន ១០ដង។ លក្ខណៈនៃអក្សរខ្មែរ គឺស្ថិតនៅត្រង់គំនិតច្នៃប្រឌិតរបស់បុព្វបុរសខ្មែរ ដែលចេះយកគំរូតាមលំនាំអក្សរឥណ្ឌាមកកែប្រែទ្រង់ទ្រាយជាច្រើនលើកច្រើនសារ ហើយរចនារូបរាងតាមកាន់តែល្អទៅៗ ហើយងាយមើល និងងាយសរសេរ។ អក្សរខ្មែរ មានលក្ខណៈខុសពីអក្សរឡាវ និងសៀមត្រង់ អក្សរឡាវ និងសៀមយកលំនាំតាមអក្សរខ្មែរ ហើយយកទៅកែប្រែលុបសក់ចេញមើលទៅហាក់ដូចជា មនុស្សដែលមានក្បាល ប៉ុន្តែអត់សក់ដូចនោះដែរ។
ទោះបីអក្សរខ្មែរ មានប្រភពពីអក្សរឥណ្ឌាប៉ែកខាងត្បូង និងឆ្លងកាត់ការវិវត្តច្រើនលើករួចមកយើងឃើញថា ដូនតាខ្មែរយើងបានកែច្នៃ មកជាលក្ខណៈតួអក្សរខ្មែរ ប្រកបដោយទេពកោសល្យខ្ពស់ បង្កើតបានជាក្បួនខ្នាត និងមានវិធីច្បាស់លាស់ សម្រាប់ខ្មែរយកទៅប្រើការបានយ៉ាងងាយ នៅក្នុងការកត់ត្រា ពាក្យសម្ដី ចិត្តគំនិតមនោសញ្ចេតនា ព្រឹត្តិការណ៍ រឿងរ៉ាវផ្សេងៗ បានយ៉ាងល្អប្រសើរ និងមានតម្លៃបំផុតសម្រាប់ភាសាជាតិ។