សូរសំឡេង ជាអ្វីៗដែលដាលមកប៉ះនឹងសោតវិញ្ញាណ (ត្រចៀក ក្រដាសត្រចៀក) របស់យើងនាំឱ្យយើងឮនិងដឹង។ វាមានសារប្រយោជន៍ច្រើនយ៉ាង៖ ងាយស្រួលក្នុងការទាក់ទងគ្នាទៅវិញទៅមកជាសញ្ញាប្រកាសភាពអាសន្ន(សំឡេងស៊ីរ៉ែន សំឡេងគង ឬត្រដោក...) ទាក់ទាញការប្រុងប្រយ័ត្ន ជួយលួងលោម ឬបំពេរអារម្មណ៍ឱ្យអណ្ដែតអណ្ដូង (ចម្រៀង តន្ត្រី ការសូត្របទកំណាព្យ ឬស្មូត្រ...) ។
សូរសំឡេងទាំងឡាយ ដែលយើងឮផ្ទាល់ត្រចៀកគឺជាលំញ័រក្នុងខ្យល់ ទឹក ដែកថែប បេតុង...។ ហើយមានសំនៀងខុសៗគ្នា សំឡេងខ្លះអាចបណ្ដាលឱ្យអ្នកឮរាល់ថ្ងៃ ឬញឹកញាប់និងអាចទទួលរងគ្រោះ។ ម្យ៉ាងទៀត ក្នុងករណីសំឡេងមានភាពខ្ទ័រខ្លាំងហួសកម្រិតមិនអាចទ្រាំបាន វាធ្វើឱ្យបែកក្រដាសត្រចៀក ហើយអ្នកឮក្លាយទៅជាមនុស្សថ្លង់ទៀតផង។
នៅក្នុងសង្គមយើងសព្វថ្ងៃ
មានការរំខានដោយសំឡេងគ្រប់រូបភាពដូចជា
គ្រឿងចក្រ គ្រឿងម៉ាស៊ីន យានយន្ត ឧគ្ឃោសនសព្ទ (ពិធីមង្គលការ ពិធីបុណ្យ...)
ឡានពន្លត់អគ្គិភ័យ គ្រឿងផ្ទុះផ្សេងៗ... ដល់ការសម្រាករបស់មនុស្សផងគ្នាដូចជា
អ្នកធ្វើការនឿយហត់ ចាស់ជរា អ្នកជំងឺ ពិសេសអ្នកជំងឺសម្រាកនៅមន្ទីរពេទ្យជាដើម។
ប្រភពនៃការរំខានដោយសំឡេងបណ្ដាលមកពី៖
- រោងចក្រ : មានរោងចក្រជាច្រើនបានប្រើប្រាស់គ្រឿងម៉ាស៊ីនភ្លើង
- ម៉ាស៊ីនភ្លើង : ម៉ាស៊ីនភ្លើងខ្លះពុំបានរៀបចំដាក់ក្នុងបន្ទប់ឱ្យបានត្រឹមត្រូវតាមលក្ខណៈបច្ចេកទេសទេ
- ឧគ្ឃោសនសព្ទ : ក្នុងពិធីមង្គលការ ពិធីជប់លៀង
និងពិធីបុណ្យផ្សេងៗ ជាពិសេសនៅតាមទីក្រុងនិងទីប្រជុំជនដែលបានបញ្ចេញសូរសំឡេងខ្លាំងៗ
- ការបញ្ចាំង : វីដេអូតាមហាងកាផែ ខារ៉ាអូខេ
ការចាក់កាសែតម៉ាញេ ធុងបាស បើកទូរទស្សន៍ វិទ្យុ ដោយឮសំឡេងខ្លាំងៗ
- ការងារផ្ទះសំបែង : ឧបករណ៍ស្រូបខ្យល់ធូលី
ម៉ាស៊ីនដេរ សូរសំឡេងនិយាយខ្លាំងៗ (ឆ្លើយឆ្លង)...
- ទីតាំងនៃសំណង់នានា : ការដឹកដី ការបុកគ្រឹះ
ការវាយផ្ដួលរំលំសំណង់ចាស់ៗ ការបូមទឹក...
- សូរសំឡេងស៊ីរ៉ែន : ឡានពេទ្យ ឡានពន្លត់អគ្គិភ័យ
និងគ្រឿផ្ទុះផ្សេងៗ ដូចជា គ្រាប់បែក និងការកម្ទេចយុទ្ធភណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះ (មីន) ជាដើម
ទាំងអស់នេះជាប្រភពរំខានសំឡេងខ្លះៗដែលកើតមានក្នុងសង្គមនីមួយៗ ។
សូរសំឡេងវាស់វែង ដោយប្រើខ្នាតផ្ទាល់របស់វាគឺ ដេស៊ីបែល ។ សូរសំឡេងអាចកើនឡើងពី 0 ដល់ 150ដេស៊ីបែល ជួនកាលលើសពីនេះក៏មានដែរ។ ជាទូទៅសំឡេងដកដង្ហើមស្មើនឹង 10ដេស៊ីបែល។ រីឯសំឡេងឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ក្នុងគេហដ្ឋានស្មើនឹង 70ដេស៊ីបែល។ សូរសំឡេងដែលអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់មានចាប់ពី 80ដេស៊ីបែលឡើងទៅ។ យន្តហោះប្រតិកម្មនឹងការប្រគំតន្ត្រីអាចមានសូរសម្លេង 110ដេស៊ីបែល ។ ចំណែកឯសូរសំឡេងណាដែលមានកម្រិតចាប់ពី 18០ដេស៊ីបែលឡើងទៅ គឺបង្កឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់អាយុជីវិតមនុស្ស និងសត្វទៀតផង។
កាលណាមនុស្សស្ថិតនៅក្រោមឥទ្ធិពលនៃសំឡេងឮហួសហេតុពេក ក្នុងរយៈពេលយូរអាចធ្វើឱ្យមនុស្សក្លាយជាថ្លង់ ឬក៏បន្សល់ទុកសូរសំឡេងឮងំនៅក្នុងត្រចៀក សម្ពាធឈាមឡើងខ្ពស់ សាច់ដុំទាញសន្ធឹង ហើយចង្វាក់ បេះដូងលោតកាន់តែញាប់ឡើងៗ ។ មនុស្សអាចមានអារម្មណ៍មិនល្អ មួម៉ៅក្នុងចិត្ត ឈឺក្បាល ដំបៅក្រពះ ដេកមិនលក់ ជួនកាលក្លាយទៅជាថ្លង់ផងក៏មាន ជួនអាចរងគ្រោះដល់អាយុជីវិតដោយការភ័យរន្ធត់ ភាពអាប់អួក្នុងសង្គម ហើយតម្លៃប្រទេសជាតិត្រូវបាត់បង់។
ដើម្បីការពារកុំឱ្យមានការរំខានដោយសំឡេងមាន៖
- អប់រំប្រជាជនឱ្យស្គាល់ពីការរំខានដោយសំឡេង
- ត្រូវផ្សព្វផ្សាយពីផលប៉ះពាល់នៃការរំខានដោយសំឡេង
តាមប្រព័ន្ធឃោសនាគ្រប់រូបភាព និងតាមប្រព័ន្ធអប់រំពីបឋមសិក្សារហូតដល់ឧត្ដមសិក្សា
- តម្រូវឱ្យម្ចាស់សហគ្រាស
ឧស្សាហកម្ម សិប្បកម្ម ភោជនីយដ្ឋាន... សង់រោងដាក់ម៉ាស៊ីន និងបំពាក់ឧបករណ៍ការពារសំឡេង
- បង្កើតគណៈកម្មការចុះត្រួតពិនិត្យ
តាមដាន និងដាក់ពិន័យដល់ជនប្រព្រឹត្តល្មើសមិនអនុវត្តតាមការណែនាំ
ឬរឹបអូសយកឧបករណ៍ជាការព្រមាន
- ដាក់កម្រិតដល់យានយន្តគ្រប់ប្រភេទឱ្យជួយលុបបំបាត់សូរសំឡេង
ដោយការត្រួតពិនិត្យលើផ្នែកម៉ាស៊ីន
- ដើម្បីកាត់បន្ថយកម្រិតនៃសូរសំឡេងដែលមានកម្លាំងខ្ពស់គឺត្រូវប្រើឧបករណ៍សម្រាប់កាត់បន្ថយសូរសំឡេង។
