វាលលំហ គឺជាវាលល្ហល្ហេវគ្មានរុក្ខជាតិ ឬជាមជ្ឈដ្ឋានដែលមនុស្សពិបាកតាំងទីរស់នៅ។ វាលលំហមានពីរប្រភេទគឺ វាលលំហត្រជាក់ (ពិភពទឹកកក) និងវាលលំហក្ដៅ (ពិភពខ្វះទឹក) ។ វាលលំហក្ដៅ តែងកើតមាននៅត្រង់រយៈទទឹងត្រូពិច ខ្លះទៀតត្រង់រយៈទទឹងមធ្យម ដោយសារលក្ខខណ្ឌអាកាសធាតុមិនអំណោយផលដល់ការលូតលាស់នៃរុក្ខជាតិ ជាហេតុធ្វើឱ្យដីស្ងួតហែង គ្មានរុក្ខជាតិដុះ។
វាលលំហ គ្របដណ្ដប់លើផ្ទៃនៃប្រទេសអូស្ត្រាលីមាន 37% នៃទ្វីបអាហ្វ្រិកមាន 32% នៃទ្វីបអាមេរិកខាងជើងមាន 9% នៃទ្វីបអាស៊ីមាន 7% នៃទ្វីបអាមេរិកខាងត្បូងមាន 5% ។ វាលលំហដែលធំជាងគេ គឺវាលលំហសាហារ៉ា បន្ទាប់មក វាលលំហអារ៉ាប៊ី អូស្ត្រាលី កាឡាហារី (អាហ្វ្រិកខាងត្បូង) វាលលំហម៉ចេវ ប៉ែកនិរតីសហរដ្ឋអាមេរិក វាលលំហតាមឆ្នេរប៉េរូ និងស៊ីលី វាលលំហថារនៅខាងត្បូងទន្លេឥណ្ឌុស (ប៉ាគីស្ថាន) ។
តំបន់វាលលំហ ទទួលបានកំណែប្រែដោយសារជីវភាពបែបប្រពៃណីចុះអន់ថយ មានដំណឹកជញ្ជូនទំនើប ពិសេសតាមរថយន្តបានបើកចំហ វាលលំហឱ្យទទួលបានការផ្លាស់ប្ដូរឆាប់រហ័ស និងបានបំផ្លាញរបៀបរបបរស់នៅតាមបែបបុរាណ (របរជំនួញតាមក្បួនទូរចរ) ។ ចរកជនមួយចំនួនធំបានរស់នៅជានិសិន្នជន (នៅមួយកន្លែង) ក្នុងទីក្រុង។
តំបន់វាលលំហ ទទួលបានការបំបែកសកម្មភាពទំនើបៗដោយអាជីវកម្មអ៊ីដ្រូកាបួ និងអ្វាស៊ីសទំនើប បានធ្វើឱ្យរបៀបរបបរស់នៅរបស់ប្រជាជនទទួលបានកំណែប្រែយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ទីក្រុងរ៉ែ និងទីក្រុងអ្វាស៊ីសជាច្រើនបានកើតឡើង។
សំណង់ទំនប់ធំៗអាចឱ្យគេធ្វើទំនើបកម្ម និងពង្រីកផ្ទៃដីបញ្ចូលទឹកនៅតាមបណ្ដោយទន្លេដូចជាទន្លេនីល (អេហ្ស៊ីប) ទន្លេទីក និងអឺប្រាត (អ៊ីរ៉ាក់) ទន្លេឥណ្ឌុស (ប៉ាគីស្ថាន) អាមូដារីយ៉ា (អ៊ូសបេគីស្ថាន) និងសៀដារីយ៉ា (កាសាក់ស្ថាន) ។
សមុទ្រអារ៉ាល់រួមផ្ទៃ ព្រោះការអភិវឌ្ឍដំណាំកប្បាសនៅតាមជ្រលងទន្លេអាមូដារីយ៉ា និងសៀដារីយ៉ាដែលផ្គត់ផ្គង់ទឹកឱ្យដល់សមុទ្រអារ៉ាល់ ត្រូវគេដកយកទឹកទៅស្រោចស្រពដំណាំនេះអស់មួយភាគធំ ។ ធារទឹកទន្លេទាំងពីរដែលហូរចាក់ទៅក្នុងសមុទ្រអារ៉ាល់មិនគ្រប់គ្រាន់ សម្រាប់បំពេញឱ្យរំហួតដ៏ខ្លាំងអស្ចារ្យក្នុងតំបន់នោះដែលជាហេតុនាំឱ្យនីវ៉ូសមុទ្រថយចុះ ។
វាលលំហកម្ម ជាដំណើររីកធំឡើងនៃវាលលំហ ដោយការបាត់បង់គម្របរុក្ខជាតិ និងការរុលមកមុខនៃខ្សាច់ក្រោមឥទ្ធពលនៃសម្ពាធសង្គម (កំណើនប្រជាសាស្ត្រ នគររូបនីយកម្ម...) ទៅលើមជ្ឈដ្ឋានមួយដែលងាយរងគ្រោះដោយភាពស្ងួតហែងហៅថា «វាលលំហកម្ម» ។ និយមន័យមួយទៀត គឺជាដំណើរចុងក្រោយបំផុតដែលធ្វើឱ្យដីស្ងួតហែង ឬស្ទើរស្ងួតហែង អាចដាំដុះបាននៅឡើយឱ្យទៅជាដីអស់ជីជាតិសោះកក្រោះប្រើការលែងកើតក្លាយទៅជារហោឋាន។
វាលលំហកម្ម នាំមកនូវផលប៉ះពាល់ដោយកាត់បន្ថយទំហំដីកសិកម្ម ធ្វើឱ្យផលិតកម្មអាហារទៅជាថ្លៃហួសហេតុ និងធ្វើឱ្យមនុស្សរាប់លាននាក់រងគ្រោះដោយការខាតបង់ផលិតកម្មកសិកម្ម។ មធ្យោបាយទប់ទល់បាតុភូតវាលលំហកម្ម មានការបង្កើតគម្របព្រៃឈើឡើងវិញ ការដាំដុះឈើជាផែនការទប់ដំណើររុលមកមុខនៃខ្សាច់ ដែលទាមទារឱ្យមានការរៀបចំចាត់ចែងរួចរាល់ហើយនូវបញ្ហាចិញ្ចឹមហ្វូងសត្វ តម្រូវការ អុសធ្យូង និងការពិចារណាទៅលើជម្រើសនយោបាយ និងសេដ្ឋកិច្ចផងដែរ។
