អក្សរសិល្ប៍ របស់ជាតិសាសន៍នីមួយៗ តែងតែមានលក្ខណៈដោយឡែករបស់ជាតិសាសន៍នោះជានិច្ច។អក្សរសិល្ប៍មានលក្ខណៈច្រើនយ៉ាងដូចជា ៖
អក្សរសិល្ប៍មានលក្ខណៈមនុស្សបានដល់ស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍ទាំងឡាយណាដែលលើកយកបញ្ហាមនុស្សចោទ និងដោះស្រាយតាមសភាពធម្មតារបស់មនុស្ស ហើយបង្កើតបញ្ហាមួយហៅថា បញ្ហាមនុស្ស ។ ទោះបីអ្នកនិពន្ធលើកយកតួអង្គអច្ឆរិយក្តី សត្វក្តី ក៏តួអង្គទាំងនោះតំណាងឱ្យមនុស្សក្នុងប្រភេទណាមួយជាដរាប ។ ឧទាហរណ៍ ៖ ទន្សាយតំណាងឱ្យចៅក្រមសុចរិតយុត្តិធម៌ ។ ក្រពើតំណាងឱ្យមនុស្សរមិលគុណ ។
លក្ខណៈសង្គមក្នុងអក្សរសិល្ប៍ ត្រូវបានបង្ហាញតាមរយៈខ្លឹមសារនៃអត្ថបទអក្សរសិល្ប៍ទាំងឡាយណា ដែលបានលើកយកបញ្ហាមនុស្សនៅក្នុងសង្គមណាមួយមកចោទ និងដោះស្រាយសមស្របតាមសភាពលក្ខណៈនៃសង្គមរបស់ខ្លួន ។ បញ្ហាសង្គម គឺជាមតិយោបល់ ឬគំនិតទាំងឡាយដែលតំណាងឱ្យព្រឹត្តិការណ៍សង្គមទាំងមូល ។ ឧទាហរណ៍ ៖ រឿងទុំទាវបង្ហាញឱ្យឃើញពីរបៀបរបបគ្រប់គ្រងនិងច្បាប់ទម្លាប់មួយចំនួនរបស់សង្គមខ្មែរសម័យលង្វែក ។
