(ជ៦) មេរៀនទី៤៖ (សង្ខេបមេរៀន) ការអប់រំសំខាន់ៗរបស់ហិណ្ឌូសាសនា

ជំពូកទី ៦              ជំនឿសាសនា

មេរៀនទី ៤            ការអប់រំសំខាន់ៗរបស់ហិណ្ឌូសាសនា

សេចក្ដីផ្ដើម

- ហិណ្ឌូសាសនា គឺជាសាសនាគោរពអាទិទេពជាធំ ដែលខុសពីព្រះពុទ្ធសាសនាដែលគោរពតាមពុទ្ធវចនៈអំពីកម្ម និងផល ។ ហិណ្ឌូនិយមជឿថា អាទិទេពទាំងបីអង្គ (ព្រះព្រហ្ម ព្រះសិវៈ និងព្រះវិស្ណុ) ជាអ្នកបង្កើត និងថែរក្សាពិភពលោក ហើយជោគវាសនារបស់មនុស្សទាំងអស់ត្រូវបានកំណត់ដោយ "ព្រហ្មលិខិត" ។ ដូច្នេះ ដើម្បីទទួលបានសេចក្តីសុខ មនុស្សត្រូវមាន "ភក្តីភាព" ស្មោះត្រង់ចំពោះអាទិទេព ។ 

ពាក្យគន្លឹះ

• • • តបៈ ៖ ការប្រព្រឹត្តិធ្វើឲ្យរាងកាយស្អាតបរិសុទ្ធ ដោយការធ្វើខ្លួនឱ្យទុក្ខលំបាកដូចជាការអង្គុយអាំងភ្លើងក្តៅ ដើម្បីឱ្យអាទិទេពរំជួលចិត្ត ហើយប្រទានពរឱ្យតាមបំណង។

    • យោគៈ ៖ ការអប់រំទូន្មានចិត្តឱ្យស្អាតបរិសុទ្ធ និងតម្រង់ចិត្តទៅរកអាទិទេព ដើម្បីសុំឱ្យព្រះអង្គជួយផ្តល់សេចក្តីសុខ និងពរជ័យ។

    • យញ្ញ ៖ ពិធីបូជាដោយយកមនុស្ស ឬសត្វទាំងរស់ទៅដុតក្នុងភ្លើងដើម្បីថ្វាយអាទិទេព ឱ្យព្រះអង្គសប្បាយចិត្តហើយប្រទានពរតាមបំណង។

    • អគ្គី ៖ ពិធីបូជាភ្លើង ដោយដុតភ្លើងបំភ្លឺទាំងយប់ទាំងថ្ងៃថ្វាយអាទិទេព ដើម្បីសុំសេចក្តីសុខសប្បាយ។

    • សិវរាត្រី ៖ ពិធីលាងបាបដែលធ្វើឡើងតែក្នុងពេលយប់ និងមួយឆ្នាំម្តង ដើម្បីរំលឹកដល់រាត្រីដែលព្រះឥសូរបានបង្កើតលោក និងមនុស្សលោក។

    • ព្រហ្មលិខិត ៖ ជាជោគវាសនាដែលអាទិទេពបានគូសវាស ឬកំណត់ទុកជាមុនសម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប។

    • ភក្តីភាព ៖ ភាពស្មោះត្រង់យ៉ាងមុតមាំចំពោះអាទិទេព ដែលជាគន្លឹះដើម្បីទទួលបានសេចក្តីសុខ និងសម្រេចបរមសុខ។

១. ការអប់រំរបស់ហិណ្ឌូសាសនា

១.១. ការអប់រំ

- ហិណ្ឌូសាសនាជឿថា អាទិទេពបីអង្គ (ព្រះព្រហ្ម ព្រះសិវៈ ព្រះវិស្ណុ) ជាអ្នកបង្កើតនិងថែរក្សាពិភពលោក ហើយជោគវាសនារបស់មនុស្សត្រូវបានកំណត់ដោយ “ព្រហ្មលិខិត”។ ដើម្បីទទួលបានសេចក្តីសុខ មនុស្សត្រូវមាន “ភក្តីភាព” ស្មោះត្រង់ចំពោះអាទិទេព។ ការអប់រំរបស់សាសនានេះជំរុញឱ្យមនុស្សជឿលើកម្លាំងក្រៅខ្លួន។ ហិណ្ឌូសាសនាជឿលើ “អាត្ម័ន” ដែលជាព្រលឹងតូចៗនៅក្នុង “ព្រហ្មឹន” ហើយ “កម្ម” គឺជាកម្លាំងដែលរុញច្រាន “អាត្ម័ន” ឱ្យវិលវល់ក្នុងវដ្តសង្សារ។ នៅពេល “កម្ម” អស់ “អាត្ម័ន” នឹងត្រឡប់ទៅរួមគ្នាវិញហើយបានសុខ។

១.២. ការប្រតិបត្តិ

- ការប្រតិបត្តិនៃសាសនានេះមានការបំពេញតបៈ (ធ្វើឱ្យរាងកាយលំបាក) និងយោគៈ (អប់រំចិត្ត)។ ពួកគេក៏មានពិធីបូជាយញ្ញ (ដុតមនុស្ស ឬសត្វ) និងបូជាអគ្គី (ដុតភ្លើង) ដើម្បីសុំពរពីអាទិទេព។ ពិធីសិវរាត្រី ក៏ជាពិធីលាងបាបប្រចាំឆ្នាំផងដែរ។ លទ្ធិហិណ្ឌូមានលក្ខណៈពិសេសត្រង់ថា មិនតម្រូវឱ្យលះបង់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃនោះទេ គ្រាន់តែមានជំនឿមោះមុតក៏អាចសម្រេចបរមសុខបាន ។

ក. ការបំពេញតបៈនិងយោគៈ

• • • • តបៈ គឺជាការធ្វើឱ្យរាងកាយស្អាតបរិសុទ្ធ ដោយការធ្វើខ្លួនឱ្យលំបាកដើម្បីឱ្យអាទិទេពរំជួលចិត្ត ហើយប្រទានពរ 

      • យោគៈ គឺជាការអប់រំចិត្តឱ្យស្អាតបរិសុទ្ធតម្រង់ទៅរកអាទិទេពដើម្បីសុំពរជ័យ ។

ខ. ពិធីបូជាយញ្ញនិងបូជាអគ្គី 

• • • • ពិធីបូជាយញ្ញ គឺជាការយកមនុស្ស ឬសត្វទៅដុតថ្វាយអាទិទេព ។

      • ពិធីបូជាអគ្គី គឺជាការដុតភ្លើងទាំងយប់ទាំងថ្ងៃថ្វាយអាទិទេពដើម្បីសុំសេចក្តីសុខ ។

គ. ពិធីសិវរាត្រី

- នេះគឺជាពិធីលាងបាបដែលរំលឹកដល់រាត្រីដែលព្រះឥសូរបានបង្កើតលោក ហើយគេធ្វើតែមួយឆ្នាំម្ដងប៉ុណ្ណោះ ។ នៅប្រទេសឥណ្ឌា គេនាំគ្នាទៅមុជទឹកទន្លេគង្គា ។ នៅសម័យអង្គរ ខ្មែរយើងក៏បានកំណត់យកស្ទឹងសៀមរាបជាទន្លេគង្គាសម្រាប់ធ្វើពិធីនេះដែរ ។ លទ្ធិហិណ្ឌូសង្កត់ធ្ងន់ខ្លាំងលើ “តម្លៃភក្តីភាព” ចំពោះអាទិទេពដើម្បីសម្រេចបរមសុខ ។ លទ្ធិនេះមានជោគជ័យ ព្រោះមិនតម្រូវឱ្យលះបង់ផលប្រយោជន៍ ឬផ្តាច់ខ្លួនពីជីវភាពធម្មតាទេ គ្រាន់តែមានជំនឿមោះមុតក៏អាចសម្រេចបរមសុខបាន ។

២. ឥទ្ធិពលលទ្ធិវេទ លទ្ធិព្រាហ្មណ៍ និងលទ្ធិហិណ្ឌូក្នុងសង្គមខ្មែរ

- ឥទ្ធិពលហិណ្ឌូបានចាក់ឫសយ៉ាងមាំក្នុងសង្គមខ្មែរ។ 

ក. ជំនឿ ខ្មែរមានជំនឿថា សុខទុក្ខកើតឡើងដោយសារទេវតា ឬខ្មោចព្រាយបិសាច។

ខ. ប្រពៃណីទំនៀមទម្លាប់ ពិធីជាច្រើនមានទំនាក់ទំនងនឹងសាសនានេះ ដូចជាពិធីមង្គលការដែលរើសពេលា។

គ. សិល្បៈខ្មែរ ចម្លាក់ជាច្រើនឆ្លាក់តាមរឿងហិណ្ឌូ ដូចជារឿងរាមាយណៈ ហើយប្រាសាទបុរាណជាច្រើនត្រូវបានសង់ឡើងឧទ្ទិសថ្វាយអាទិទេពហិណ្ឌូ។

ឃ. អត្ថបទអក្សរសិល្ប៍ ជាច្រើនបានដកស្រង់ជំនឿ និងតួអង្គពីលទ្ធិព្រាហ្មណ៍ ដូចជាទេវៈ ព្រះឥន្ទ និងមន្តអាគមគាថា។ ឧទាហរណ៍ រឿងរាមកេរ្តិ៍ ។ ឥទ្ធិពលសាសនាព្រាហ្មណ៍បានគ្របដណ្តប់ក្នុងចិត្តគំនិតខ្មែរ ដោយធ្វើឱ្យមានជំនឿថា ទេវតា និងខ្មោចព្រាយបិសាច ជាអ្នកផ្តល់សុភមង្គល ។ ដោយសារខ្មែរទទួលឥទ្ធិពលទាំងសាសនាព្រាហ្មណ៍និងព្រះពុទ្ធសាសនា ប្រពៃណីខ្មែរក៏មានលាយចម្រុះផងដែរ។ ពិធីបុណ្យចម្រើនព្រះបរិត្ត គេនិមន្តព្រះសង្ឃផង ធ្វើស្លាធម៌បាយសីផង ។ ជំនឿនៃលទ្ធិហិណ្ឌូនៅតែលាយឡំជាមួយព្រះពុទ្ធសាសនា ដែលពិបាកនឹងបំបែកឱ្យដាច់ពីគ្នា ។