ប្រភពថាមពលចម្បងមានដូចជា៖
+ ឥន្ធនៈផូស៊ីល៖
ធ្យូងថ្ម ប្រេង និងឧស្ម័នធម្មជាតិ។
+ ឥន្ធនៈជីវៈម៉ាស៖
ឈើ អង្កាម ស្លឹកឈើ និងលាមកសត្វ។
+ ខ្យល់៖ ទូកក្ដោងបានប្រើប្រាស់ថាមពលខ្យល់។
+ ទឹក៖ ប្រើប្រាស់ទឹកបង្កើតជាវារីអគ្គិសនី។
+ ព្រះអាទិត្យ៖ ថ្មពិលព្រះអាទិត្យស្រូបថាមពលព្រះអាទិត្យ
+ សារធាតុវិទ្យុកម្ម៖
ផលិតថាមពលនុយក្លេអ៊ែ។
+ កម្ដៅដី៖ ធ្វើឱ្យជនិតាអគ្គិសនីដើរបង្កើតបានជាអគ្គិសនី។
ការបំបែកថាមពលនុយក្លេអ៊ែការផ្ទុះបំបែកនុយក្លេអ៊ែបង្កើតបានកម្ដៅយ៉ាងច្រើន។នៅពេលកម្ដៅកើតឡើង ម៉ាស៊ីនប្រតិកម្មនុយក្លេអ៊ែមានដំណើរការដូចគ្នាទៅនឹងរោងចក្រអគ្គិសនីដែល ប្រើប្រាស់ ប្រេង ឬធ្យូងថ្ម។ កម្ដៅធ្វើឱ្យទឹក ពុះបង្កើតបានជាចំហាយទឹក។ ចំហាយទឹកបង្វិលបន្ទះទូរប៊ីនធ្វើឱ្យជនិតា អគ្គិសនីដំណើរការហើយក៏ផ្ដល់ជាអគ្គិសនី។ ការផ្ទុះបំបែកនុយក្លេអ៊ែមិនបង្កឱ្យមានកាបូនឌីអុកស៊ីតទេ ប៉ុន្តែវាបង្កឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់ពីសំណល់វិទ្យុសកម្ម។សំណល់នេះបញ្ចេញចំហាយវិទ្យុសកម្មដែលអាចបំផ្លាញកោសិកា រូបធាតុសេនេទិចនិងបណ្ដាលឱ្យជីវិតទាំងអស់ស្លាប់បាត់បង់បាន។ បញ្ហាមួយទៀតគឺគ្រោះ ថ្នាក់លើម៉ាស៊ីនប្រតិកម្ម។ ម៉ាស៊ីនប្រតិកម្មត្រូវមានប្រព័ន្ធការពារសុវត្ថិភាពហ្មត់ចត់ ដើម្បីការពារវាពីការ ភាយចេញចំហាយវិទ្យុសកម្ម ប្រសិនបើមាន ឧប្បត្តិហេតុកើតឡើង។ នៅអំឡុងពេលនៃការ រលាយ នុយក្លេអ៊ែស្នូលអាតូម ដឺទែរ្យូមនិងទ្រីចូមផ្សំចូលគ្នាបង្កើតបាន ជាអេល្យូមហើយបញ្ចេញ ថាមពល យ៉ាងខ្លាំង។
➤ ការរលាយថាមពលនុយក្លេអ៊ែ
ការរលាយនុយក្លេអ៊ែកើតឡើងនៅពេលស្នូលអាតូមតូចៗរលាយចូលគ្នាថ្មីទៀត
(អាតូមអ៊ីដ្រូសែន រលាយក្នុង អាតូម អេល្យូមហើយបញ្ចេញបរិមាណកម្ដៅនិងពន្លឺយ៉ាងខ្លាំង) ។ ប្រតិកម្មនេះគឺដូចគ្នាទៅនឹងប្រតិកម្មនៅក្នុង ព្រះអាទិត្យ។
- គុណសម្បតិ្តនៃការរលាយបើធៀបជាមួយការផ្ទុះបំបែកគឺ
ការរលាយនុយក្លេអ៊ែផលិតសំណល់ គ្រោះថ្នាក់តិចជាងការ ផ្ទុះបំបែកនុយក្លេអ៊ែ។
- គុណវិបត្តិនៃការរលាយគឺ
តម្រូវការសីតុណ្ហភាពខ្ពស់ សម្រាប់ដំណើរការប្រតិកម្មរលាយ។ ការរលាយនុយក្លេអ៊ែ បច្ចុប្បន្ន
ជួបនឹងបញ្ហាស្មុគស្មាញនៃតម្រូវការសីតុណ្ហភាពរាប់លានអង្សា ដើម្បីដំណើរប្រតិកម្ម។ឥទ្ធិពលថាមពលនុយក្លេអ៊ែ។
ថាមពលនុយក្លេអ៊ែជាប្រភពថាមពលសម្បូរហូរហៀរអាចជំនួសផូស៊ីលឥន្ទនៈបាន។ អ៊ុយរ៉ាញ៉ូម 235 (U235) មួយក្រាមអាចផ្ដល់ថាមពលបានស្មើនឹងធ្យូងថ្ម 3.5តោន។ ម៉ាស៊ីនប្រតិបត្តិកម្មដែលរៀបចំ មានការត្រួតពិនិត្យត្រឹមត្រូវ អាចដំណើររាប់ឆ្នាំដោយមិនបាចប្រើឥន្ធនៈឡើយ។
ប្រភពថាមពលចម្បង (ព្រះអាទិត្យ)
+ ថាមពលព្រះអាទិត្យ អាចផលិតជាអគ្គិសនីបាន
+ ថាមពលទឹក៖ អាចបង្កើតជាវារីអគ្គិសនី
+ ថាមពលជីវៈម៉ាស៖ ជាប្រភពថាមពលសំខាន់មួយនាពេល អនាគត។ ជីវម៉ាសជារូបធាតុសរីរាង្គមាន
នៅក្នុងផលិតផល របស់ធម្មជាតិ ដូចជាសត្វនិងរុក្ខជាតិ។
+ ថាមពលជីវៈម៉ាស៖ អាល់កុលចម្រាញ់ចេញពីជីវៈម៉ាសមាន អេតាណុលជាអាល់កុលចម្រាញ់ចេញពីគ្រាប់ធញ្ញជាតិ
មេតាណុល ចម្រាញ់ចេញពីឈើដោយការបិតលាយជាមួយស្ករ (ប្រើប្រាស់ធញ្ញជាតិនិង អំពៅ)។ អាល់កុលអាចប្រើ
បានដោយផ្ទាល់ជាមួយម៉ាស៊ីនយានយន្ដដែលតម្រូវឱ្យប្រើអាល់កុលឬអាច លាយជាមួយប្រេងសាំង
(10% អាល់កុល 90% សាំងប្រើនៅក្នុងម៉ាស៊ីនយានយន្ដធម្មតា) ។ ល្បាយប្រេងសាំងលាយជាមួយអាល់កុលហៅថា
ហ្គាសូហូល (Gasohol) ។
+ ថាមពលកម្ដៅដី៖ ជាថាមពលដែលបានមកពីកម្ដៅដែលនៅក្នុងផែនដី។ ទ្រនុងមហាសមុទ្រ
ព្រំដែនផ្លាក និងភ្នំភ្លើង ជាតំបន់ដែលមានលំហូរខ្ពស់។ នៅតាមភូមិភាគមួយចំនួន កម្ដៅចេញពីសិលាភ្នំភ្លើង
ក្ដៅសាយ ភាយ ធ្វើឱ្យទឹកក្រោមដី ក្ដៅ។ បន្ទាប់មក ទឹកក្ដៅក្រោមដីចេញមកផ្ទៃដីខាងលើដូចចំហាយទឹក
តាមរយៈ ទឹកក្ដៅផុសពីដី។
+ ថាមពលកម្ដៅដី៖ មធ្យោបាយមួយទៀតដើម្បីទាញយកថាមពលកម្ដៅដីហៅថា វិធីសិលាស្ងួតនិងក្ដៅ។
គេអាចខួង អណ្ដូង ទៅក្នុងសិលាដែលមានផ្ទុកទឹកក្ដៅជាជាងចំហាយទឹក។ កម្ដៅនៅក្នុងអណ្ដូងបង្កើត
បានការពុករលួយ នៃរូបធាតុ វិទ្យុសកម្មនៅក្នុងសំបកផែនដី។ ប្រភពថាមពលនេះអាចប្រើប្រាស់សម្រាប់
ផ្គត់ផ្គង់ទឹកក្ដៅក្នុងគេហដ្ឋាននិងឧស្សាហកម្ម ប្រសិនបើតម្លៃនៃការខួងអណ្ដូងសមស្រប។
+ ថាមពលកម្ដៅដី៖ ក៏បង្កឱ្យមានបញ្ហាបរិស្ថានដែរ។
ទឹកក្ដៅក្រោមសម្ពាធរំលាយ បានដឹកនាំល្បាយខនិជ មួយចំនួនមក ជាមួយ ដែលចោទជាបញ្ហាដូចជា ការបញ្ចេញសំណល់ទឹកប្រៃ កំណកអំបិលនៅក្នុងបំពង់ និងសន្ទះបិទបើក។
