ព្រះអាទិត្យ គឺជាតារាពិសេសស្ថិតនៅជិតផែនដីដែល ផ្តល់ពន្លឺឱ្យយើងបាន គ្រប់គ្រាន់។ វាមានលក្ខណៈស្រដៀងនឹងតារាជាច្រើនទៀតនៅក្នុងកាឡាក់ស៊ីរបស់ យើងវាគឺជាបាល់ឧស្ម័នដ៏ធំផ្សំឡើងភាគច្រើនពីអ៊ីដ្រូសែន និងអេល្យូម មានម៉ាស់ស្មើនឹង ៩៩.៨% នៃប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យទាំងមូល។ គេចែកព្រះអាទិត្យជាពីរផ្នែកធំៗគឺទម្រង់ក្នុងព្រះអាទិត្យ និងបរិយកាសព្រះអាទិត្យ។ ទម្រង់ក្នុងរួមមានស្នូលតំបន់រំភាយរស្មីនិងតំបន់រង្វល់។ បរិយាកាសព្រះអាទិត្យរួមមាន មណ្ឌលហ្វូតូ ក្រូម៉ូ និងកូរ៉ូណា។
+ ស្នាមអុច (Sunspots) គឺជាតំបន់ត្រជាក់នៅលើព្រះអាទិត្យ។
+ ស្នាមអុចទាំងនេះ មានទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងបម្រែបម្រួលលក្ខណៈដែនម៉ាញេទិចរបស់ព្រះអាទិត្យ។
+ ចំនួនស្នាមអុច
និងទីតាំងរបស់វានៅលើព្រះអាទិត្យប្រែប្រួលក្នុងវដ្តមួយយ៉ាងទៀងទាត់។
+ ប្រូមីនីនជាពពកឧស្ម័នក្តៅស្ថិតនៅក្នុងបរិយាកាសខាងក្រៅនៃព្រះអាទិត្យនិងមានរាងដូចធ្នូ។ ប្រូមីនីន (Prominences) គឺជារង្វង់ឧស័្មនធំៗ មានពណ៍ក្រហម ដែលផ្ទុះចេញរហូតរាប់លានគីឡូម៉ែត្រពីមណ្ឌលក្រូម៉ូហើយវាតែងមានទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងតំបន់ស្នាមអុច។
+ អណ្តាតភ្លើងព្រះអាទិត្យ (Solar Flares) គឺជាបរិមាណថាមពលដែនម៉ាញេទិចដ៏ច្រើន ដែលដុតកមៅ្តឧស័្មនលើព្រះអាទិត្យរហូតដល់រាបលានអង្សារសេ ហើយផ្ទុះទៅក្នុងលំហ។
+ អណ្តាតភ្លើងព្រះអាទិត្យបានបញ្ចេញនូវភាគល្អិតដ៏ច្រើនពីព្រះអាទិត្យ។ភាគល្អិតទាំងអស់នោះហៅថាខ្យល់ព្រះអាទិត្យ (Solar Wind) ។
+ ភាគល្អិតៗទាំងនោះ
បានមានអន្តរអំពើជាមួយបរិយាកាសខាងលើរបស់ផែនដី ហើយបណ្តាលឱ្យ មានពន្លឺដ៏ស្រស់ស្អាតឈ្មោះថា
សំរ៉ាងប៉ូល (Auroras) នៅប៉ូលខាងជើង និងខាងត្បូង។
+ ភាគល្អិតនៃខ្យល់ព្រះអាទិត្យ
ក៏អាចបង្កឱ្យខ្យល់ព្យុះម៉ាញេទិចផង។
ព្រះអាទិត្យផលិតថាមពលតាមរយៈការរលាយនុយក្លេអ៊ែនៅស្នូលព្រះអាទិត្យ
ដែលធ្វើឲ្យអ៊ីដ្រូសែនមានថាមពលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីរលាយចូលបំប្លែងទៅជាអេល្យូម ហើយថាមពលជាច្រើនត្រូវបានផលិត។ ព្យុះម៉ាញេទិចបណ្តាលឱ្យមានផលប៉ះពាល់មកលើផែនដី
ដូចជា៖
- រំខានដល់រលកវិទ្យុ
- ទូរទស្សន៏
- ទូរស័ព្ទ
- ថាមពលអគ្គិសនី
- អាចជះឥទ្ធិពលដល់តារារណបផងដែរ។
+ ព្រះអាទិត្យបញ្ចេញពន្លឺមកលើផែនដីអស់រយៈពេល ៤ ៦០០លានឆ្នាំមកហើយ។
+ ក៏ប៉ុន្តែ តើវាអាចរក្សាកមៅ្តអស់រយៈពេលដ៏យូរបែបនេះបានយ៉ាងដូចម្តេច?
+ តើមានអ្វីដែលបណ្តាលឱ្យវាបញ្ចេញពន្លឺបាន?
+ ព្រះអាទិត្យផលិតថាមពលតាមរយៈដំណើរការមួយនៅក្នុងស្នូលរបស់វា ហៅថា
ការរលាយនុយក្លេអ៊ែ។
+ ថាមពលដែលផលិតបានក្នុងស្នូលរបស់ព្រះអាទិត្យប្រើរយៈពេលអស់រាប់លានឆ្នាំ
ដើម្បីឡើងមក ដល់ផ្ទៃលើនៃព្រះអាទិត្យ។
+ នៅលក្ខខណ្ឌធម្មតា
ស្នូលរបស់អាតូមអ៊ីដ្រូសែនមិនអាចភ្ជាប់គ្នាបាន ដោយសារពួកវាមាន បន្ទុក អគ្គិសនីវិជ្ជមានគឺច្រានគ្នាចេញ។
+ ក៏ប៉ុន្តែនៅក្នុងស្នូលព្រះអាទិត្យមាន
សីតុណ្ហភាពខ្ពស់ និងសម្ពាធខ្លាំង ព្រោះបរិមាណរូបធាតុមានច្រើន។
+ សីតុណ្ហភាពខ្ពស់ និងសម្ពាធខ្លាំង អាចធ្វើឱ្យស្នូលអាតូមអ៊ីដ្រូសែនមានថាមពលគ្រប់គ្រាន់
ដើម្បីរលាយចូលគ្នា ឬភ្ជាប់គ្នាបំប្លែងទៅជាអេល្យូម។
+ ព្រះអាទិត្យបញ្ចេញពន្លឺបាន ដោយសារការរលាយនុយក្លេអ៊ែនៃអាតូមអ៊ីដ្រូសែនជាច្រើន
បង្កើតបានជាអេល្យូមនៅក្នុងស្នូលរបស់ព្រះអាទិត្យ ហើយពេលនោះថាមពលជាច្រើនក៏ត្រូវបាន ផលិតដូចគ្នា។
+ នៅពេលថាមពលបានមកកាន់មណ្ឌលហ្វូតូ
ពេលនោះព្រះអាទិត្យបញ្ចេញពន្លឺហើយប្រើពេល ត្រឹមតែ ៥០០វិនាទី ប៉ុណ្ណោះដើម្បីមកដល់ផែនដី។