នៅលើពិភពលោក ទាំងប្រទេសអភិវឌ្ឍនិងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ បញ្ហាបរិស្ថាន គឺជាការព្រួយបារម្ភចម្បងមួយដែលប្រជាជននានាកំពុងប្រឈមមុខ។
បរិស្ថាន គឺអ្វីៗដែលនៅជុំវិញខ្លួនយើង ហើយដែលជីវិតយើងមានចំណងទាក់ទងដោយផ្ទាល់ និងដោយប្រយោលជាមួយវា នឹងមិនអាចខ្វះបានឡើយ។
និរន្ដរភាព ជាភាពចម្រុះនិងផលិតភាពជាបន្តបន្ទាប់និងការរក្សាសមត្ថភាពឱ្យស្ថិតស្ថេរ។
កំណើនប្រជាជនក៏ធ្វើឱ្យសំណល់ឧស្សាហកម្ម សំណល់កសិកម្ម និងសំណល់ពីមនុស្សនឹងកើនច្រើនជាលំដាប់ ហើយគេចាំបាច់ត្រូវរកកន្លែងចោលសំណល់ទាំងនោះ។
ចំហេះឥន្ធនៈផូស៊ីលនៅស្ថានីយអគ្គិសនី រោងចក្រ និងម៉ាស៊ីនយានយន្ដបណ្ដាលឱ្យមានភ្លៀងអាស៊ីត។ ភ្លៀងអាស៊ីតអាចបំផ្លាញអគារសម្លាប់សត្វរុក្ខជាតិនានា។ សារធាតុគីមីមួយចំនួនដែលគេ បញ្ចេញចោលទៅក្នុងបរិយាកាសធ្វើឱ្យខូចខាតស្រទាប់អូសូនដែលការពារភាវៈរស់ ពីកាំរស្មីស្វាយអ៊ុលត្រា (UV) ។
ចំហេះឥន្ធនៈផូស៊ីលនិងការបំផ្លាញព្រៃឈើបានបន្ថែមឧស្ម័នកាបូនិចចូលទៅក្នុងបរិយាកាស។ នៅពេលដែលកំហាប់ឧស្ម័នកាបូនិចនិងឧស្ម័ន មួយចំនួនទៀតកើនឡើង អាកាសធាតុពិភពលោក ក៏ក្ដៅជាងមុន។ កំណើនសីតុណ្ហភាពនឹងមានឥទ្ធិពលដល់ផលិតផលស្បៀង កម្ពស់ទឹកភ្លៀង និង របាយ ទឹក ព្រមទាំងបណ្ដាលឱ្យទឹកសមុទ្រឡើង ទឹកជំនន់ និងភាពរាំងស្ងួតកើតមានញឹកញាប់។
ការទុកដាក់សំណល់រឹងគឺជាបញ្ហាដែលចោទនៅគ្រប់ប្រទេស។ ប្រទេសជាច្រើនផលិតសំណល់លំនៅដ្ឋាននិងសំណល់ឧស្សាហកម្មពុលចេញពីរោងចក្រឧស្សាហកម្មនិងមន្ទីរពេទ្យ។ សំណល់ទាំងនេះ បំពុលទឹក ដីនិងខ្យល់។សំណល់ដែលទុកដាក់មិនបានត្រឹមត្រូវជាហេតុបង្កឱ្យមានផលប៉ះពាល់ សុខភាព សាធារណៈ ព្រមទាំង មនុស្ស សត្វ និងរុក្ខជាតិ ហើយបន្ថែមលើសពីនេះក៏អាចបង្កគ្រោះ ថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរ ដល់ពិភពលោកទាំងមូលដែរ។
ការបំផ្លាញព្រៃឈើនិងជម្រកនានាបណ្ដាលឱ្យផុតពូជប្រភេទសត្វនិងរុក្ខជាតិចំនួនរាប់រយប្រភេទ។ ព្រៃគ្របដណ្ដប់លើផ្ទៃដីពិភពលោកតែប្រមាណ 7% តែផ្ដល់ជម្រកសត្វនិងរុក្ខជាតិប្រមាណពី 50% ទៅ 70% នៃប្រភេទទាំងអស់លើពិភពលោក។ មូលហេតុចម្បងនៃការផុតពូជនៃប្រភេទសត្វព្រៃនានាគឺបណ្ដាលមកពីការបំផ្លាញជម្រករបស់វាដោយផ្ទាល់ ឬដោយប្រយោល។
ការបំពុលទឹកសមុទ្រនិងទឹកសាបគឺបញ្ហាបរិស្ថានដ៏សំខាន់មួយ។ស្ថានប្រព័ន្ធទឹកនៅក្រោមខ្សែទឹកពីតំបន់ទីក្រុងឬកំពង់ផែឧស្សាហកម្ម តែងរងការបំពុលជាញឹកញាប់ ដោយសារតែសំណល់ដែលពុំបានធ្វើប្រព្រឹត្តិកម្មឬក៏ធ្វើប្រព្រឹត្តិកម្មពុំត្រឹមត្រូវ។
✦
ប្រជាជនទទួលបានការអប់រំពីបរិស្ថាន
✦ ជួយសិស្សទូទៅឱ្យយល់អំពីធនធានធម្មជាតិ
✦ ក្រសួងបរិស្ថាន
ក៏ដូចជាអង្គភាពពាក់ព័ន្ធបង្កើតច្បាប់ការពារបរិស្ថាន
✦ ផ្ដល់លទ្ធភាពគ្រប់គ្រងធនធានរបស់ខ្លួនក្នុងវិធីមួយដែលមាននិរន្ដរភាព។
អេកូឡូស៊ីគឺជាការសិក្សាអំពីទំនាក់ទំនងរវាងសារពាង្គកាយមានជីវិតជាមួយសារពាង្កកាយមាន
ជីវិតដទៃទៀតនិងជាមួយបរិស្ថានរបស់វា (ស្ថានប្រព័ន្ធ) ។ ជានិច្ចកាលតុល្យភាពបរិស្ថាននៃស្ថានប្រព័ន្ធ
ធម្មជាតិមួយទទួលរងនូវ
ឥទ្ធិពល ពីមនុស្សដោយសារការធ្វើអាជីវកម្មលើធនធាន។ ដើម្បីធានាឱ្យមាន ការអភិវឌ្ឍដោយមាននិរន្ដរភាពបរិស្ថាន ចាំបាច់តម្រូវឱ្យមានការផ្លាស់ប្ដូរនយោបាយ គ្រប់គ្រង ធនធាន និងរបៀបរបបរស់នៅរបស់មនុស្ស។