ច្បាប់ការងារ ជាច្បាប់សម្រាប់គ្រប់គ្រងរាល់ទំនាក់ទំនងដែលកើតចេញពីកិច្ចសន្យាការងាររវាងនិយោជក (ថៅកែ)
និងកម្មករ និយោជិត (អ្នកធ្វើការ) ដើម្បីយកមកអនុវត្តនៅលើទឹកដីនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា
ទោះបីកិច្ចសន្យានោះធ្វើឡើងនៅទីណាក៏ដោយ ភាគីទាំងសងខាង មានសញ្ជាតិអ្វី
ហើយទោះបីជាស្នាក់នៅទីណាក៏ដោយ។
ច្បាប់ការងារ បានត្រូវអនុវត្តចំពោះសហគ្រាស ឬគ្រឹះស្ថានឧស្សាហកម្មរ៉ែ
ពាណិជ្ជកម្ម សេវាកម្ម កសិកម្ម ដឹកជញ្ជូនតាមផ្លូវគោក ឬផ្លូវទឹក
ទោះជាប្រយោជន៍សាធារណៈ ពាក់កណ្ដាលសាធារណៈ ឬឯកជនក្រៅសាសនា ឬក្នុងសាសនាក៏ដោយ
ទោះបីមានលក្ខណៈជាការបង្រៀនវិជ្ជាជីវៈ ព្រមទាំងវិជ្ជាជីវៈសេរីសមាគម។
+ ច្បាប់នេះ មិនយកទៅអនុវត្តដូចខាងក្រោម៖
- ចៅក្រមខាងតុលាការ។
- ជនដែលតែងតាំងឱ្យធ្វើការជាអចិន្ត្រៃយ៍ក្នុងក្របខ័ណ្ឌ
រាជការសាធារណៈ។
- បុគ្គលិកនគរបាល កងទ័ព
និងកងតម្រួតដែលគ្រប់គ្រងដោយលក្ខន្តិកៈដោយឡែក។
- បុគ្គលិកធ្វើការតាមផ្លូវអាកាស
និងនាវាសមុទ្រដែលគ្រប់គ្រងដោយច្បាប់ពិសេសផ្សេងទៀត ប៉ុន្តែកម្មករ និយោជិតទាំងនេះ
មានសិទ្ធិអនុវត្តបទបញ្ញត្តិស្ដីពីសេរីភាពសហជីពនៃច្បាប់ការងារ។
- អ្នកបម្រើក្នុងផ្ទះ លើកលែងតែច្បាប់នេះបានចែងច្បាស់លាស់។
អ្នកបម្រើទាំងនេះមានសិទ្ធិអនុវត្តបទបញ្ញត្តិស្ដីពីសេរីភាពសហជីពនៃច្បាប់ការងារ។
គេសម្គាល់ឃើញស្ថេរភាពនៃការងាររបស់កម្មករនិយោជិតមានពីរប្រភេទគឺ
៖
+ កម្មករនិយោជិតជាប់លាប់
គឺជាជនដែលធ្វើការទៀងទាត់ក្នុងមុខការអ្វីមួយលក្ខណៈអចិន្រ្តៃយ៍។
+ កម្មករនិយោជិតម្ដងម្កាលគឺជនដែលចុះកិច្ចសន្យា៖
- ធ្វើការមួយជាប្រាកដ តាមធម្មតាត្រូវតែឱ្យហើយក្នុងរយៈពេលយ៉ាងខ្លី។
- ធ្វើការមួយពេលៗ ធ្វើឈប់ៗ
និងធ្វើការមួយរដូវៗ
។
+ ការបើកប្រាក់ឈ្នួលរបស់កម្មករនិយោជិត
ត្រូវបានបែងចែកដូចខាងក្រោម៖
- កម្មករនិយោជិត ធ្វើការយកប្រាក់ឈ្នួលតាមពេលវេលាដូចជា ប្រចាំខែ
ប្រចាំថ្ងៃ ប្រចាំម៉ោងដែលគេត្រូវបើកប្រាក់ឈ្នួលឱ្យរាល់ថ្ងៃ
ឬរាល់រយៈពេលមិនហួសពីដប់ប្រាំថ្ងៃ ឬមួយខែ។
- កម្មករនិយោជិត ធ្វើការយកប្រាក់ឈ្នួលតាមបរិមាណផលិតផល
ឬតាមរបៀបម៉ៅការ។
- កម្មករនិយោជិតធ្វើការយកកម្រៃជើងសា។
- កូនជាង សំដៅលើជនដែលបានចុះកិច្ចសន្យាសិក្សាវិជ្ជាជីវៈជាមួយនឹងនិយោជក
ឬសិប្បករណាមួយដែលបានចុះកិច្ចសន្យានឹងគ្នាថា និយោជកត្រូវបង្រៀន ឬប្រើឱ្យគេ
បង្រៀនវិជ្ជាជីវៈដល់កូនជាង ហើយកូនជាង ត្រូវធ្វើការឱ្យនិយោជកតាមលក្ខខណ្ឌ និងក្នុងរយៈពេលនៃកិច្ចសន្យា។
- ការទទួលបុគ្គលម្នាក់ឱ្យមកហ្វឹកហ្វឺនធ្វើជាកូនជាងបាន
គឺត្រូវមានរយៈពេលមួយជាកំណត់និងមានធ្វើកិច្ចសន្យាដែលគេហៅថា
កិច្ចសន្យាហ្វឹកហ្វឺនកូនជាង។
- កិច្ចសន្យាហ្វឹកហ្វឺនកូនជាង
ជាកិច្ចសន្យាដែលនាយកគ្រឹះស្ថានឧស្សាហកម្ម ឬពាណិជ្ជកម្មសិប្បករ ឬមេជាងម្នាក់
ទទួលឬប្រគល់ភារៈអប់រំវិជ្ជាជីវៈឱ្យបានពេញលេញនិងតាមរបៀបបច្ចេកទេសដល់បុគ្គលម្នាក់ទៀត
ដែលចុះកិច្ចសន្យានិងជួយធ្វើការក្នុងឋានៈ ជាកូនជាងតាមលក្ខខណ្ឌ
និងថិរវេលាដែលបានព្រមព្រៀងគ្នា។
- ថិរវេលានៃការហ្វឹកហ្វឺនកូនជាង មានរយៈពេលមិន លើសពី២ឆ្នាំ។
+ ការហ្វឹកហ្វឺនកូនជាងត្រូវធ្វើលិខិតកិច្ចសន្យាជាលាយលក្ខណ៍អក្សរដោយមានបញ្ជាក់ពី៖
- ឈ្មោះ អាយុ វិជ្ជាជីវៈ ទីលំនៅរបស់គ្រូ
និងឈ្មោះទីលំនៅរបស់កូនជាង។
- ឈ្មោះ វិជ្ជាជីវៈ និងទីលំនៅរបស់មាតាបិតា
ឬអាណាព្យាបាលកូនជាង។
- កាលបរិច្ឆេទ
និងរយៈពេលកិច្ចសន្យាព្រមទាំងមុខរបរនៃកូនជាងដែលត្រូវរៀន។
- លក្ខខណ្ឌនៃការផ្ដល់កម្រៃ ភស្តុភារ អាហារ លំនៅ
និងវត្ថុឯទៀតដែលមានការព្រមព្រៀងទាំងសងខាង។
- មុខវិជ្ជាដែលនាយកសហគ្រាស បានចុះកិច្ចសន្យាបង្រៀនកូនជាង។
- ប្រាក់បំណាច់ដែលត្រូវចេញឱ្យក្នុងករណីរំលាយកិច្ចសន្យា។
- កាតព្វកិច្ចសំខាន់ៗរបស់គ្រូនិងកូនជាង។
- កិច្ចសន្យានេះ ត្រូវចុះហត្ថលេខាដោយគ្រូនិងកូនជាង ដើម្បីឱ្យមានលក្ខណៈស្របច្បាប់។
- ចំពោះគ្រូដែលទទួលបន្ទុកហ្វឹកហ្វឺនកូនជាងត្រូវមានអាយុច្រើនជាង២១ឆ្នាំ ហើយប្រកបវិជ្ជាជីវៈបង្រៀនយ៉ាងតិច២ឆ្នាំ ក្នុងឋានៈ ជាអ្នកបច្ចេកទេស ជាគ្រូ ឬជាជាង។
កិច្ចសន្យាការងារ ជាកិច្ចសន្យាដែលបង្កើតឱ្យមានការទាក់ទងផ្នែកការងាររវាងកម្មករនិយោជិតនិងនិយោជក ហើយធ្វើទៅតាមទម្រង់ដែលភាគីទាំងសងខាងព្រមព្រៀងគ្នា។ កិច្ចសន្យានេះ អាចធ្វើជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ ឬដោយមាត់ទទេ។ ចំពោះកិច្ចសន្យាធ្វើដោយមាត់ទទេ ត្រូវទុកដូចជាមាន ការព្រមព្រៀងគ្នារវាងនិយោជកនិងកម្មករនិយោជិតតាមលក្ខខណ្ឌដែលមានចែងក្នុងបទបញ្ជាការងារ។
កិច្ចសន្យាការងារដែលធ្វើឡើងរវាងកម្មករនិយោជិត និងនិយោជក មានបីករណីគឺ កិច្ចសន្យាការងារមានកំណត់ថិរវេលា កិច្ចសន្យាការងារមានថិរវេលាមិនកំណត់ និងកិច្ចសន្យាសាកល្បងការងារ។ កិច្ចសន្យាការងារដែលមានកំណត់ថិរវេលា ជាកិច្ចសន្យាការងារដែលធ្វើឡើងដោយមាន ការព្រមព្រៀងគ្នារវាងកម្មករនិយោជិត និងនិយោជក ហើយមានកំណត់ថិរវេលានៃការធ្វើការងារពិតប្រាកដ និងត្រូវមានចែងកាលបរិច្ឆេទច្បាស់លាស់ នៃការបញ្ចប់កិច្ចសន្យា។
+ កិច្ចសន្យាការងារមានថិរវេលាមិនកំណត់ ជាកិច្ចសន្យាការងារដែលមិនមានកំណត់ពេលវេលានិងកាលបរិច្ឆេទនៃការបញ្ចប់កិច្ចសន្យាឡើយ។
+ ការចុះកិច្ចសន្យាសាកល្បងការងារ
មិនអាចមានថិរវេលាលើសកាលបរិច្ឆេទជាចាំបាច់សម្រាប់ឱ្យនិយោជក វិនិច្ឆ័យវិជ្ជាជីវៈរបស់កម្មករនិយោជិត ហើយក៏សម្រាប់ឱ្យកម្មករនិយោជិតស្គាល់យ៉ាងជាក់ច្បាស់នូវលក្ខខណ្ឌការងារដែលគេផ្ដល់ឱ្យនោះដែរ។
+ លក្ខខណ្ឌនៃការចូលបម្រើការងារមានដូចជា៖
- ការងារសម្រាប់ក្មេង
- ការងារសម្រាប់ស្រ្តី
- ការមិនរើសអើង
ក្រសួងទទួលបន្ទុកវិស័យការងារ អាចអនុញ្ញាតឱ្យមានមុខរបរ
ឬការងារសម្រាប់មនុស្សពេញជំទង់ចាប់ពីអាយុ ១៨ឆ្នាំឡើងទៅក្នុងលក្ខខណ្ឌដែលសុខភាព
សន្តិសុខ និងសីលធម៌របស់អ្នកទាំងនោះ ត្រូវបានធានាដោយពេញលេញ
ហើយអ្នកទាំងនោះអាចទទួលបានការអប់រំពិសេសនិងត្រឹមត្រូវ ឬការបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈនៅក្នុងផ្នែកសកម្មភាពដែលពាក់ព័ន្ធ។
+ ក្មេងដែលមានអាយុតិចជាង ១៥ឆ្នាំ អាចអនុញ្ញាតឱ្យធ្វើការងារបាន
ក្នុងលក្ខខណ្ឌដូចខាងក្រោម៖
- ការងារទាំងនោះ មិនបណ្ដាលឱ្យខូចសុខភាព ឬការអភិវឌ្ឍនៃចិត្ត
និងកាយរបស់កុមារ។
- ការងារទាំងនោះមិនបណ្ដាលឱ្យប៉ះពាល់ដល់ការសិក្សាជាទៀងទាត់
ការចូលរួមក្នុងកម្មវិធីតម្រង់ទិស
ឬកម្មវិធីបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈដែលបានកំណត់ដោយអាជ្ញាធរ មានសមត្ថកិច្ច (ផ្អែកតាមច្បាប់ការងារមាត្រា១៧៧
ឆ្នាំ១៩៩៧)។
- ក្មេងមានអាយុតិចជាង១៨ ឆ្នាំ
មិនអាចចុះកិច្ចសន្យាការងារដោយគ្មានការយល់ព្រមពីជនដែលខ្លួននៅក្រោមការគ្រប់គ្រងបានឡើយ។
+ រាល់សហគ្រាសទាំងអស់ ត្រូវកំណត់ឱ្យស្ត្រី
មានសិទ្ធិឈប់សម្រាក ៩០ថ្ងៃ ដើម្បីសម្រាលកូន។
+ ក្រោយពីឈប់សម្រាករួចមកក្នុងរយៈពេល ២ ខែ ដែលបានចូលធ្វើការ
និយោជក ត្រូវឱ្យស្ត្រីនោះធ្វើតែការងារណាស្រាលៗ ។
+ និយោជក
មិនអាចបញ្ឈប់ការងារពីស្ត្រីសម្រាលកូននៅពេលឈប់ឆ្លងទន្លេ ឬនៅថ្ងៃណាមួយក្នុងរយៈពេលកំពុងឈប់សម្រាលកូនទេ។
+ និយោជកគ្រប់រូបមិនអាចយកបញ្ហាដូចជា
ពូជសាសន៍ ពណ៌សម្បុរ ភេទ ជំនឿ សាសនា គំនិត
នយោបាយ ជាតិកំណើត ដើមកំណើតសង្គម ការចូលជាសមាជិក សហជីពកម្មករនិយោជិត
ឬការធ្វើសកម្មភាព ក្នុងសហជីព ដើម្បីធ្វើជាលេសដោយបដិសេធការជួល
ការកំណត់និងការបែងចែកការងារ ។
+ ការបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ ការដំឡើងថ្នាក់
ការដំឡើងឋានន្តរសក្ដិ ការផ្ដល់កម្រៃ ឬការផ្ដាច់កិច្ចសន្យាការងារ។
គ្រោះថ្នាក់ការងារ ជាគ្រោះថ្នាក់ដែលកើតឡើងនៅក្នុងពេលធ្វើការ ទោះដោយហេតុអ្វីក៏ដោយ ទោះមានកំហុសរបស់កម្មករនិយោជិត ឬគ្មានក៏ដោយ ជាគ្រោះថ្នាក់ដែលកើតមានចំពោះរូបកាយកម្មករនិយោជិតក្នុងពេលធ្វើការឱ្យនិយោជក ឬកើតមានចំពោះសិស្សវិជ្ជាជីវៈមានឈ្នួលក្ដី ឥតឈ្នួលក្ដី កាន់មុខការងារជាអ្វីនៅទីកន្លែងណាក៏ដោយ។
+ បន្ទាប់ពីជូនដំណឹងពីគ្រោះថ្នាក់ការងារ
មកក្រសួងទទួលបន្ទុកការងារត្រូវមានភារកិច្ចដូចតទៅ៖
- ធ្វើទំនាក់ទំនងជាបន្ទាន់ទៅសហគ្រាសកើតហេតុ ដើម្បីឱ្យជួយរក្សាស្ថានភាពដើមនៃទីកន្លែងគ្រោះថ្នាក់។
- ជូនដំណឹងជាបន្ទាន់ទៅនាយកដ្ឋានពេទ្យការងារនិងនាយកដ្ឋានអធិការកិច្ចការងារ
ដើម្បីសុំមន្ត្រីមានសមត្ថកិច្ចសម្រាប់ចូលរួមក្នុងការអង្កេតគ្រោះថ្នាក់។
- ចាត់ចែងចុះពិនិត្យនិងអង្កេតដល់ទីកន្លែងកើតហេតុផ្ទាល់។
- ស្នើសុំជំនួយពីអ្នកឯកទេសជំនាញក្នុងករណីគ្រោះថ្នាក់ដែលកើតមានពាក់ព័ន្ធនឹងលក្ខខណ្ឌបច្ចេកទេសស្មុគស្មាញ។
- រាល់ការចុះអង្កេតគ្រោះថ្នាក់ការងារ គេត្រូវធ្វើកំណត់ហេតុបញ្ជាក់ឱ្យបានច្បាស់ពីមូលហេតុនៃគ្រោះថ្នាក់ការងារ និងត្រូវកំណត់វិធីសាស្ត្រសម្រាប់បង្ការគ្រោះថ្នាក់ដដែលនេះកុំឱ្យកើតមានសារជាថ្មីម្ដងទៀត។