ជំពូកទី១ រុក្ខជាតិនិងសត្វល្អិត
មេរៀនទី២ វិធីថែរក្សាដំណាំ
មេរៀនសង្ខេប
សេចក្ដីផ្ដើម
ក្រៅពីសត្វល្អិតចង្រៃនិងជំងឺដំណាំក៏អាចជួបបញ្ហាផ្សេងៗទៀតដូចជា ដីខ្វះជីជាតិ ឬសារធាតុចិញ្ចឹម ដីជាំទឹកពេក...។ ដើម្បីចៀសវាងបញ្ហាដូចខាងលើ កសិករគួរតែអនុវត្តគោលការណ៍ធម្មជាតិ។
១.គោលការណ៍ធម្មជាតិក្នុងការថែរក្សាដំណាំ
កសិករគួរតែអនុវត្តតាមវិធានការខាងក្រោម៖
• កែលម្អដីឱ្យមានជីជាតិល្អប្រសើរ។
• ជ្រើសរើសនិងទុកដាក់ពូជឱ្យបានល្អ។
• គ្រប់គ្រងនិងថែរក្សាកូនដំណាំឱ្យបានល្អ។
• ជ្រើសរើសដំណាំសម្រាប់ដាំឱ្យសមស្របទៅនឹងរដូវកាលនិងប្រភេទដី។
• យកចិត្តទុកដាក់ការពារកុំឱ្យសត្វល្អិតបំផ្លាញដំណាំ។
• ដកស្មៅ បំផុសដីឱ្យបានល្អ។
• កុំដាំដំណាំកៀកគ្នាពេក ឬបើកៀកពេកត្រូវដកចោលខ្លះ។
• ដកចោលដំណាំណាដែលត្រូវបានបំផ្លាញដោយជំងឺ
• អនុវត្តនូវប្រព័ន្ធដាំដុះចម្រុះ។

• បង្ហូរទឹកបានគ្រប់គ្រាន់ចៀសវាងកុំឱ្យដីមានភាពជាំទឹកយូរ។
• បង្កលក្ខខណ្ឌសមស្របសម្រាប់សត្វល្អិតមានប្រយោជន៍ ដើម្បីបំផ្លាញសត្វល្អិតចង្រៃ
• ដាំដំណាំដែលបណ្ដេញសត្វល្អិតចង្រៃ (ដំណាំដែលមានក្លិនក្រពុលដូចជា ជី ស្លឹកគ្រៃ ផ្កាស្បៃរឿង...)
• ការជ្រើសរើសគ្រាប់ពូជនិងកូនដំណាំ : រើសគ្រាប់ពូជដែលបាក់បែក គ្រាប់ដែលមានការបំផ្លាញពីសត្វល្អិតនិងគ្រាប់ប្រេះស្រាំដាក់ដោយឡែកពីគ្រាប់ដែលល្អ។
• ជ្រើសរើសយកគ្រាប់មានគុណភាពល្អគឺគ្រាប់នៅផ្នែកកណ្ដាលនៃផ្លែចំពោះពពួកសណ្ដែកនិងពោត។
• ជ្រើសរើសយកតែគ្រាប់ពូជដំណាំដែលធ្ងន់លិចក្នុងទឹកយកទៅដាំ។
ជ្រើសរើសតែកូនរុក្ខជាតិណាដែលដុះត្រង់និងរឹងមាំសម្រាប់យកទៅដាំបន្ដទៀត។

២.ការការពារដំណាំទប់ទល់នឹងសត្វល្អិតចង្រៃ




ដំណាំផ្កានិងផ្លែ ដំណាំមើមនិងឫស ដំណាំដើម




ដំណាំស្លឹក ដំណាំត្រួយ ដំណាំគ្រាប់ ដំណាំយកជ័រ
ផលិតផលដំណាំទាំងនោះត្រូវបានបំផ្លាញដោយសត្វល្អិតនៅតាមដំណាក់កាលនៃវដ្ដជីវិតរបស់វា។ ប៉ុន្តែមានសត្វល្អិតប្រភេទខ្លះ មិនបំផ្លាញដំណាំរបស់យើងឡើយ ផ្ទុយទៅវិញវាជួយបង្កើនទិន្នផលដំណាំដូចជា នាំលំអងផ្កានិងបំផ្លាញសត្វល្អិតចង្រៃដទៃទៀត។
ដើម្បីជៀសវាងការប្រើថ្នាំពុលគីមី យើងត្រូវមានការការពារដំណាំទប់ទល់និងសត្វល្អិតដូចជា ៖
ការធ្វើរបាំងការពារ ការបញ្ឆោតរុយ ដាក់អន្ទាក់….ជាវិធីសាស្រ្ត
មួយក្នុងការការពារទប់ទល់ជាមួយសត្វល្អិតដែលបំផ្លាញដំណាំ។
បើសិនជាមានការបំផ្លាញធ្ងន់ធ្ងរយើងអាចប្រើថ្នាំដែលផលិតពី
រុក្ខជាតិឬសារធាតុគីមីងាយៗដូចជា ល្បាយសាប៊ូ ប្រេងកាត ។ល។

៣. ការការពារដំណាំទប់ទល់នឹងជំងឺ
ជំងឺភាគច្រើនកើតចេញពីគ្រាប់ពូជ ឬពីដី។ ដូចនេះយើងត្រូវដកគ្រាប់ខូច និងគ្រាប់មិនល្អចេញ។

ដើម្បីរក្សាទុកគ្រាប់ពូជឱ្យល្អត្រូវ៖
• ហាលវាឱ្យស្ងួត
• ទុកដាក់កន្លែងស្ងួត ក្នុងកែវ កំប៉ុងបិទជិត
• មិនត្រូវដាក់ក្នុងថង់ប្លាស្ទិចឡើយ។

v ចំពោះដី
• ដីមានមីក្រូសារពាង្គកាយមានប្រយោជន៍ជាច្រើន ប៉ុន្ដែមីក្រូសារពាង្គកាយបំផ្លាញដំណាំមានតិចតួច ណាស់។
• ដីជាំទឹក ឬដីហាប់មានអុកស៊ីសែនតិចតួចបង្ក លក្ខណៈសមស្របសម្រាប់មីក្រូសារពាង្គកាយ ដែលអាចបង្កជំងឺដល់រុក្ខជាតិ (ផ្សិតនិងបាក់តេរី) កើតឡើងច្រើន។
• ដើម្បីការពារកុំឱ្យរុក្ខជាតិមានជំងឺឆ្លងដល់ដំណាំដទៃទៀតតាមរយៈសត្វល្អិត ឬដៃមនុស្សដែលប៉ះពាល់ដំណាំយើងត្រូវ៖
• ធ្វើដីឱ្យធូរ (កាប់បំផុស ជ្រោយវា...)
• ត្រួតពិនិត្យមើល ឬដុតចោលដំណាំមានជំងឺ
• ដីមានជីជាតិល្អនិងដាំដំណាំតាមរដូវត្រឹមត្រូវកាត់បន្ថយជំងឺបានយ៉ាងច្រើន។
៤. ការថែរក្សាបរិស្ថាន

ថ្នាំគីមី ទោះបីជាទំនើបនិងមានកម្រិតជាតិពុលទាបបំផុតសម្រាប់មនុស្សនិងសត្វក៏ដោយវាអាចប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាននិងជីវិតក្នុងធម្មជាតិ។
ដើម្បីការពារបរិស្ថាន ពីការប្រើប្រាស់ថ្នាំគីមីយើងអនុវត្តដូចតទៅ៖
• កុំប្រើប្រាស់ថ្នាំមានសា្លកថា «គ្រោះថ្នាក់ដល់ឃ្មុំក្នុងដំណាក់កាលរុក្ខជាតិចេញផ្កា»។
• បាញ់ថ្នាំនៅពេលព្រឹកព្រលឹម ឬល្ងាចត្រជាក់។
• មិនត្រូវបាញ់ថ្នាំបញ្ច្រាសខ្យល់ខ្លាំង
• ផ្ដល់ដំណឹងដល់អ្នកជិតខាង។
• ចៀសវាងកុំឱ្យថ្នាំដែលប៉ះពាល់ដល់រុក្ខជាតិដទៃដែលជាជំរកនៃសត្វមានប្រយោជន៍។
• ជ្រើសរើសថ្នាំដែលមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់និងកម្រិតជាតិពុលទាប។
• គ្រាប់ពូជដែលលាយថ្នាំមិនត្រូវឱ្យជ្រុះឡើយ។
• មិនត្រូវបាញ់ថ្នាំនៅក្បែរប្រភពទឹក ទីចិញ្ចឹមសត្វ ឬព្រៃឡើយ។
• មិនត្រូវបោះចោលកញ្ចប់ ឬធុងដាក់ថ្នាំនៅក្នុងប្រភពទឹកឡើយ។
• ត្រូវយល់ព័ត៌មានផ្សេងៗដែលមានសរសេរនៅលើស្លាកថ្នាំនីមួយៗឱ្យបានច្បាស់មុនប្រើប្រាស់។
ចូរចងចាំថា ការប្រើថ្នាំពុលកសិកម្មនាំមកនូវបញ្ហា

៥. ស្វ័យការពារខ្លួនរបស់រុក្ខជាតិ
v ស្វ័យការពារខ្លួនរបស់រុក្ខជាតិមានពីរគឺ៖
• សរីរាង្គពិសេសរបស់រុក្ខជាតិ
• សារធាតុពិសេសរបស់រុក្ខជាតិ
៥.១. សរីរាង្គពិសេសរបស់រុក្ខជាតិ
• បន្លាមែក ឧទា៖ បន្លាក្រូច បន្លាទទឹម
• បន្លាស្លឹក ឧទា៖ បន្លាម្នាស់
• បន្លាដើម ឧទា៖ បន្លាផ្ដៅ បន្លាកូលាប
• បន្លារោម ឧទា៖ បន្លាដើមដំបងយក្ស
• រោមទិច (រោមពឹស) ឧទា៖ ដើមខ្ញែ
• រោមក្លិនមិនល្អ (រោមពុល) ឧទា៖ ដើមថ្នាំជក់

៥.២. សារធាតុពិសេសរបស់រុក្ខជាតិ
• សារធាតុទឹកដោះ ឧទា៖ ដើមកៅស៊ូ ដើមចំប៉ី…
• សារធាតុរោល ឧទា៖ ស្វាយ ក្រូច ល្ហុង…
• សារធាតុហឹរ ឧទា៖ ម្ទេស ខ្លឹម….
• សារធាតុពណ៌ ឧទា៖ ព្រីង ជន្លុង…
• សារធាតុល្វីង ឧទា៖ ម្រះ ស្ដៅ …
