ជំពូកទី១ រុក្ខជាតិនិងសត្វល្អិត
មេរៀនទី១ សត្វល្អិតនិងជំងឺរុក្ខជាតិ
មេរៀនសង្ខេប
សេចក្ដីផ្ដើម
ជាទូទៅដំណាំតែងតែទទួលនូវការបំផ្លាញពីសត្វល្អិតចង្រៃនិងជំងឺផ្សេងៗ។
១. សត្វល្អិតមានប្រយោជន៍
ប្រភេទសត្វល្អិតមានប្រយោជន៍ដែលយើងតែងជួបប្រភេទជាញឹកញាប់មាន៖
• សត្វរំពា
• បរាសិត
• និងសត្វបង្កជំងឺលើសត្វល្អិតបំផ្លាញដំណាំ
១.១ សត្វរំពា
សត្វរំពា ជាសត្វដែលស៊ីសត្វដទៃទៀតជាអាហារ។

សកម្មភាពសត្វរំពាភាគច្រើននៅពេលយប់។ សត្វរំពាខ្លះជាសត្វល្អិតដែរ។
សត្វរំពាខ្លះជាសត្វល្អិតមានដូចជា៖

សត្វរំពាស៊ីតែប្រភេទសត្វណាដែលកើតច្រើនដូចជាសត្វចង្រៃ។ប្រសិនបើសត្វចង្រៃកើតមានតែបន្ដិចបន្ដួចនិងមិនទាន់ដល់កម្រិតដែលយើងសន្មតថាវាបំផ្លាញឱ្យខូចខាតដំណាំយើងទេយើងគប្បីថែទាំវាទុកគ្រាន់ជាចំណីអាហារដល់សត្វមានប្រយោជន៍ឱ្យវាបន្ដពូជបានច្រើន។
១.២ បរាសិត
បរាសិត សារពាង្គកាយដែលរស់នៅក្នុង ឬលើសារពាង្គកាយមួយផ្សេងទៀត ដោយទាញយកសារធាតុចិញ្ចឹមពីសារពាង្គកាយធ្មួល ហើយជាទូទៅវាតែផ្ដល់ទុក្ខទោសដល់ធ្មួល។
បរាសិតមានដូចជា បាក់តេរី វីរុស ផ្សិត ដង្កូវខ្លួនសំប៉ែត ដង្កូវខ្លួនមូល និងអាកត្រូប៉ូត (សត្វល្អិត អារ៉ាឃីត)។
វាមានសារសំខាន់ណាស់សម្រាប់កម្រិតនូវបរិមាណសត្វល្អិតស៊ីដំណាំកុំឱ្យឈានដល់ការបាត់បង់ទិន្នផល។
.
ភាពខុសគ្នារវាងបរាសិត និងសត្វរំពា
| 
 សត្វរំពា  | 
 បរាសិត  | 
| 
 • បរាសិតអាចរស់នៅជាមួយសត្វល្អិតចង្រៃតែមួយក៏បាន។ • បរាសិតអាចស្វែងរកសត្វល្អិតចង្រៃឃើញ សូម្បីតែសត្វល្អិតចង្រៃមានតែបន្ដិចបន្ដួចក៏ដោយ។  | 
 • សត្វរំពាត្រូវការរស់នៅកន្លែងណាដែលមានសត្វល្អិតចង្រៃច្រើន។  | 
១.៣ សត្វបង្កជំងឺលើសត្វចង្រៃ
មីក្រូសារពាង្គកាយជាច្រើនដែលអាចសម្លាប់សត្វចង្រៃដែលបំផ្លាញដំណាំដូចជា៖
• ពួកផ្សិត
• និងវីរុស។
ក. ពួកផ្សិត
• ពួកផ្សិត ដើរតួសំខាន់ណាស់ក្នុងការសម្លាប់សត្វមមាចគ្រប់ប្រភេទ។ ប្រភេទផ្សិតខ្លះទៀតបង្កជំងឺលើសត្វល្អិតច្រើនប្រភេទដូចជាសត្វល្អិត ពពួកស្លាបរឹង (ខ្មុង ខ្មូត កញ្ចែ អណ្ដើកមាស រុយស ចៃ)។

ខ. វីរុស
វីរុសភាគច្រើនត្រូវបានរកឃើញនៅលើដង្កូវមេអំបៅ។
វីរុសទាំងនោះជាភ្នាក់ងារធម្មជាតិដ៏មានប្រសិទ្ធជាពិសេស
នៅពេលបរិមាណដង្កូវមានកម្រិតខ្ពស់។
ដង្កូវនឹងកើតជំងឺនៅពេលវាស៊ីស្លឹកដំណាំដែលមានវីរុស។
២. សត្វល្អិតចង្រៃ

ក្រៅពីបំផ្លាញដំណាំដោយផ្ទាល់ សត្វល្អិតចង្រៃមួយចំនួនក៏ជាភ្នាក់ងារចម្លងជំងឺដល់រុក្ខជាតិយ៉ាងខ្លាំងក្លាដែលដូចជា ពពួករុយស ពពួកចៃជាដើម។

៣. ជំងឺរុក្ខជាតិ
ផ្នែកផ្សេងៗនៃដំណាំដែលត្រូវបានបំផ្លាញដោយ សត្វល្អិត និងជំងឺមាន។

៣.១ ឫស
ឫសរុក្ខជាតិបើមានជំងឺនោះរុក្ខជាតិ ឈប់លូតលាស់ ជ្រុះស្លឹកហើយស្វិតស្រពោនយ៉ាងលឿន។
ភ្នាក់ងារបង្កជំងឺដល់ឫសមានដូចជា៖
• ផ្សិត
• ដង្កូវស្លាបរឹង
• បញ្ញើក្អែក
៣.២ គល់ដំណាំ
គល់ដំណាំមានការបំផ្លាញពីជំងឺ៖
• គល់ដំណាំពណ៌ក្រមៅប្រផះ
• ឫសដាច់ត្រឹមគល់
• មានផ្សិតនៅគល់
រោគសញ្ញាបង្ហាញពីការបំផ្លាញសត្វល្អិតមានដូចជា កូនដើមកាត់ផ្ដាច់ត្រឹមដី កូនដើមត្រូវកកេរជុំវិញ ចោះរូងចូលក្នុង និងធ្វើឱ្យប៉ោងកំពីកកំពក។
៣.៣ ដើមមែក
ដើមមែករងការបំផ្លាញពីសត្វល្អិតឬជំងឺបង្កដោយផ្សិត
វីរុស វាធ្វើឱ្យប្រព័ន្ធដឹកនាំនាំរុក្ខរសត្រូវរាំងស្ទះហើយ
រោគសញ្ញាឃើញមានលើស្លឹក ផ្កា និងផ្លែ។
៣.៤ ស្លឹក
ស្លឹករុក្ខជាតិរងការបំផ្លាញពីសត្វល្អិតឬជំងឺផ្សេងៗមានដូចជា៖ 
• ជំងឺរលាក បង្កឱ្យមានការបែកញើសក្រោមស្លឹក ហើយកន្លែងដែលបែកញើសប្រែជាស្លោកបាក់រលួយ
• ជំងឺអុជ ជាជំងឺដែលធ្វើឱ្យមានអុជៗ ពណ៌ច្រេះលើផ្ទៃស្លឹកខាងក្រោម រួចឆ្លងមកដល់ផ្ទៃស្លឹកផ្នែកខាងលើ
• ជំងឺក្រាភ្លើង ជាជំងឺដែលរុក្ខជាតិមានស្លឹកក្រហម (រួញដូចនំក្រៀប)និងឆ្លងរាលដាលយ៉ាងលឿននៅពេលអាកាសធាតុស្ងួត។
៤. វិធីកម្ចាត់សត្វល្អិតលើដំណាំ
ការកម្ទាត់សត្វល្អិតចង្រៃមានវិធីច្រើនយ៉ាង។ ជាដំបូងត្រូវសិក្សាឱ្យស៊ីជម្រៅពីជិវិតរបស់វា ដើម្បីកំណត់ពីពេលវេលាដែលសត្វល្អិតនោះងាយងាប់និងអនុវត្តវិធីមានប្រសិទ្ធភាព។

៤.១ វិធីមេកានិច
• ស្ទាក់ចាប់សត្វល្អិតក្នុងដំណើរចររបស់វា
• ប្រើល្បាយអាហារដែលមានជាតិពុល (សត្វទិចផ្លែ)
• ដាក់ក្រវាត់នៅលើដងដើមរុក្ខជាតិស្ទាក់ស្រមោច
• ប្រមូលចាប់សត្វល្អិត

៤.២ វិធីរូប
• បំភ្លឺភ្លើងសម្រាប់ត្រួតពិនិត្យសត្វល្អិត ឬដុតរុក្ខជាតិដែលមានសត្វល្អិតបំផ្លាញ។
• ត្រាំគ្រាប់ពូជក្នុងទឹកក្ដៅ (ចំហាយទឹកក្ដៅ) ដើម្បីសម្លាប់មីក្រុបលើគ្រាប់ពូជ។
• ពន្លិចដំណាំខ្លះ ដើម្បីសម្លាប់សត្វល្អិតចង្រៃ។
• រក្សាគ្រាប់ពូជទុកនៅក្នុងដបកែវបិទជិត ដើម្បីឱ្យសត្វល្អិតត្រូវថប់ដង្ហើមងាប់។

៤.៣ វិធីគីមី
• វិធីគីមី ជាវិធីមួយដែលផ្ដល់លទ្ធផលបាន យ៉ាងឆាប់រប័ស។ តែប៉ះពាល់ដល់សុខភាពមនុស្ស និងបំពុល បរិស្ថាន។ ប្រសិនបើយើងមិនបានយល់ពីរបៀបប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលកសិកម្មត្រឹមត្រូវនិងដោយសុវត្ថិភាព។

៤.៤ វិធីជីវៈ
ក្នុងវិធីនេះ គេប្រើសត្វល្អិតមានប្រយោជន៍ដូចជា បក្សី អម្បូរកង្កែប សត្វរំពា បាក់តេរី វីរុស ទៅបំផ្លាញសត្វល្អិតចង្រៃ។ ដូចនេះគប្បីការពារសត្វល្អិតមានប្រយោជន៍ ដែលច្រើនតែត្រូវបំផ្លាញដោយកត្តាផ្សេងៗ។
៤.៥ វិធីដាំដុះ
• ដំណាំឆ្លាស់ : ផ្ដាច់ខួបបំផ្លាញសត្វល្អិតនិងជំងឺផ្សេងៗ
• ការភ្ជួរជ្រៅ : សម្លាប់កូនញាស់របស់សត្វល្អិតចង្រៃ។
• ការសាប: មុនឬក្រោយពេលកំណត់តាមប្រភេទដំណាំ គេជ្រើសរើសពេលសាបដោយធ្វើយ៉ាងណាឱ្យដំណាំលូតលាស់មុនពេលសត្វល្អិតចង្រៃកើត។
•      ប្រមូលផលមុនពេលកំណត់ : កុំឱ្យសត្វល្អិតចង្រៃកើតមានច្រើននៅចុងបញ្ចប់នៃការលូតលាស់ដំណាំ