ជាទូទៅ គេអាចបកស្រាយបញ្ហា ឬបាតុភូតណាមួយស្របទៅតាមកម្រិតយល់ដឹងរបស់គេប៉ុណ្ណោះ។ កាលពីដើម មនុស្សសម័យបុរាណច្រើនយល់ថា អ្វីៗ ដែលបានកើតឡើងលើលោកនេះ សុទ្ធតែដោយសារវត្ថុសក្តិសិទ្ធិ ទេវៈ អ្នកតាជាដើម ជាបង្កើត។ ឧទាហរណ៍៖ រឿង ដើមកំណើតសត្វមូស គឺជាអត្ថបទទេវកថា ព្រោះបានបង្ហាញដើមហេតុ ដែលនាំឱ្យកើតជាសត្វមូស ខ្លួនតូច ហើយតែងតែប្រើម្ជុលចាក់ទម្លុះស្បែកមនុស្ស ដើម្បីបឺតយកឈាមជាអាហារ។
ដូចនេះ ទេវកថា គឺជារឿងរ៉ាវស្តីពីការយល់ដឹងដំបូងរបស់មនុស្ស ពីប្រភពកំណើតនៃអាទិទេព ទេវៈ អ្នកតា មនុស្ស សត្វ រុក្ខជាតិ បាតុភូតធម្មជាតិ និង ប្រភពពិធីគោរពបូជាផ្សេងៗ។
❷. ប្រភេទនៃទេវកថា- ទេវកថាសាសនា៖ រឿងដែលពាក់ព័ន្ធនឹងទេវតា និង សាសនា
ដូចជា រឿងរ៉ាម៉ាយ៉ាណៈ។
- ទេវកថាបុរាណ៖ រឿងដែលពាក់ព័ន្ធនឹងមហាវីរៈ និង ឈ្មោះព្រេងភូមា។
- ផ្សព្វផ្សាយអំពីការប្រព្រឹត្តរបស់ទេវតា។
- បង្ហាញពីគំនិត
និង អារម្មណ៍របស់មនុស្សក្នុងសម័យនោះ។
ការសិក្សាទេវកថា គឺជាការសំខាន់ក្នុងការយល់ដឹងអំពីវប្បធម៌
និង ប្រវត្តិសាស្ត្រនៃមនុស្ស។
