សញ្ញាសម័្ពន្ធ និង វង់ក្រចកតង្កៀបមានលក្ខណៈបួនយ៉ាងផ្សេងៗគ្នា។ ការប្រើប្រាស់សញ្ញានេះស្ថិតក្នុងលក្ខខណ្ឌខុសគ្នាគឺ៖
· បញ្ជាក់សួរ បញ្ជាក់ន័យ ឬ ពន្យល់សេចក្តីរបស់ពាក្យដែលនៅខាងដើមនៃវង់ក្រចក។
ឧទាហរណ៍៖ សម្មាអាជីវោ(ការប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតត្រូវ)
· ប្រពីឈ្មោះអ្នកនិពន្ធ ឬ ប្រភពនៃល្បះ។
ឧទាហរណ៍៖ [រឿង ទុំទាវ មានចំនួន១០៥០ល្បះ(ភិក្ឋុសោម)]
· កំណត់សូរ ក្នុងភាសាខ្មែរ។
ឧទាហរណ៍៖ បង្រៀន [បង់-រៀន] ប្រាប់ពីប្រភពនៃអត្ថបទដកស្រង់។ [...]
ដូច្នេះនៅក្នុងភាសាខ្មែរសញ្ញាវង់ក្រចកជ្រុង ឬ តង្រ្កៀប និង វង់ក្រចកត្រូវបានគេប្រើក្នុងករណីមួយចំនួនដូចខាងក្រោមនេះ៖
- អមសេចក្តីដែលប្រើវង់ក្រចករួចហើយ។
- បញ្ជាក់ពីការដកស្រង់វគ្គណាមួយនៃអត្ថបទ។
- អមសញ្ញាសូរវិទ្យាអន្តរជាតិ ឬ សញ្ញាសូរភាសាជាតិ។
- នៅក្នុងមុខវិជ្ជាគណិតវិទ្យា ឬ មុខវិជ្ជាដទៃទៀត(រូប គីមី)។
