loader image
រំលងទៅកាន់មាតិកាមេ
ដើម
តម្រូវការសម្រាប់ការបញ្ចប់
មើល

និយមន័យ

 ឯកវប្បកម្ម៖ វិធីដាំដុះដំណាំតែមួយមុខនៅលើផ្ទៃដីតែមួយ។
 ពហុវប្បកម្ម៖ វិធីដាំដុះដំណាំច្រើនមុខនៅលើផ្ទៃដីតែមួយកន្លែង រួមមានការចិញ្ចឹមសត្វផង។
 បណ្តុំបញ្ឈរ៖ ការប្រមូលផ្តុំសកម្មភាពទាំងអស់លើផ្នែកអ្វីមួយតាមលំដាប់លំដោយ ចាប់តាំងពីការងារផលិតកម្ម ការទុកដាក់ ការវេចខ្ចប់ ការដឹកជញ្ជូន រហូតដល់ការធ្វើជំនួញជួញដូរ។
 ដីថ្មបាយក្រៀម៖ ដីក្តាំងរឹង ខូចគុណភាព មិនអាចដាំដុះបាន
 ដំណាំយថាផល ដំណាំដែលផ្តល់ទិន្នផលទាប
 ដំណាំអតិផល៖ ដំណាំដែលផ្តល់ទិន្នផលខ្ពស់

១. អាកាសធាតុអនុគ្រោះតែដីងាយខ្សោះជីជាតិ

        សណ្ឋានដីនៅតំបន់ត្រូពិចភាគច្រើនគឺសម្បូរទៅដោយដីល្អដូចជា ជ្រលងភ្នំ ដីសណ្ដ ទំនាបទន្លេ ទំនាបឆ្នេរ ខ្ពង់រាបទាបៗ និងតំបន់កូនភ្នំជាដើមដែលគ្របដណ្ដប់ដោយដីល្បាប់ ដីសិលាក្រែ ដីសិលាបាសាល់ ដីថ្មកំបោរ ទាំងអស់នេះបង្ហាញថាលក្ខខណ្ឌធម្មជាតិតំបន់ត្រូពិចមានអំណោយផលដល់ការងារកសិកម្ម។


២. តំបន់ត្រូពិចខ្លះមានការរីចម្រើនខ្លាំង

        ថ្វីត្បិតតែតំបន់មួយចំនួនមានបញ្ហា ប៉ុន្តែការដាំដុះនៅតំបន់ត្រូពិចខ្លះជាពិសេសនៅលើទឹកដី ដែលមានលក្ខណៈអំណោយផលបំផុតរួមជាមួយការអនុវត្តបច្ចេកទេសកសិកម្មជឿនលឿនផងនោះ ធ្វើឱ្យគេទទួលបានភោគផលយ៉ាងច្រើនដូចជាចម្ការក្រូចនៅរដ្ឋផ្លូរីត ចម្ការអំពៅនៅអូស្រ្ដាលីជាដើម។


៣. ដំណាំចម្ការធំៗបែបពាណិជ្ជកម្ម

        ដំណាំចម្ការធំៗបែបពាណិជ្ជកម្មមានដូចជា៖
 គ្រឿងបរិភោគប្រណីត (កាហ្វេ តែ កាកាវ)
 ផ្ដល់រូបធាតុដើមដល់ឧស្សាហកម្ម (កៅស៊ូ ដូងប្រេង កប្បាស...)
 ផលិតផលអាហារស្រស់ (ចេក ម្នាស់ ស្វាយ...)

        នៅប្រទេសកម្ពុជាក៏មានដំណាំប្រភេទនេះដែរ។ ដំណាំបែបនេះគេច្រើនដាំនៅតំបន់ដីក្រហមភាគ-ឦសាននៃប្រទេសកម្ពុជាមានដូចជាខេត្តកំពង់ចាម និងខេត្តរតនៈគីរីជាដើម។ ហើយមានតាំងពីសម័យអាណានិគមនិយមបារាំងមកម្លេះ។

៤. កសិកម្មចិញ្ចឹមពោះ

        ប្រភេទដំណាំកសិកម្មចិញ្ចឹមពោះមាន ៣ប្រភេទ រួមមាន៖
 កសិកម្មចិញ្ចឹមពោះ៖ ជាវិធីកសិកម្មមួយបែបដែលសំដៅយកផលសម្រាប់តែផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ មិនមែនសម្រាប់ធ្វើជំនួញជួញដូរអ្វីឡើយ។
 កសិកម្មស្វ័យគ្រប់គ្រាន់៖ គឺជាកសិកម្មដែលមានទម្រង់ជាសួនគ្រួសារដែលដាំដុះសម្រាប់កែអផ្សុកច្រើនជាងតម្រូវការចាំបាច់។
 កសិកម្មព្រៃដុត៖ ការធ្វើកសិកម្មបែបប្រពៃណី ដោយមានការដុត ឬកាប់ឆ្ការព្រៃដើម្បីយកដីធ្វើកសិកម្ម។ គេដុតព្រៃនៅរដូវប្រាំង និងដាំស្រូវ ឬដំណាំផ្សេងៗនៅរដូវវស្សា។​ ពីរបីឆ្នាំក្រោយពេលដីខ្សោះជីវជាតិ គេបោះបង់ដីនោះចោល រួចទៅដុតព្រៃកន្លែងថ្មីផ្សេងទៀត។
ច្រើនឆ្នាំក្រោយមក គេមករានកន្លែងដើមជាថ្មី រួចបោះបង់ចោលម្តងទៀត។

៥. កសិកម្មអតិផលនៅតាមជ្រលងក្នុងទ្វីបអាស៊ី

        បានជាកសិកម្មនៅតាមជ្រលងភ្នំនៃទ្វីបអាស៊ីមានលក្ខណៈអតិផលព្រោះលក្ខខណ្ឌធម្មជាតិនៅតំបន់នោះមានការអនុគ្រោះយ៉ាងច្រើនដូចជា៖
 សម្បូរទំនាបតូចធំនានា ដីសម្បូរជីជាតិ។
 មានផ្លូវទឹកគ្រប់គ្រាន់។
 មានជ្រលងទន្លេ និងវាលទំនាបល្បាប់ធំៗដែលអាចធ្វើឱ្យពួកគេទទួលបានទិន្នផលខ្ពស់ និងអាចអូសបន្លាយភាពហឹរនៃដី​ ។
 ភ្លៀងមូសុងជាអំណោយផលមួយទៀតដល់ការងារបង្កបង្កើនផល។


បានកែប្រែចុងក្រោយ: ថ្ងៃច័ន្ទ ទី8 ខែមករា ឆ្នាំ2024, 3:18 PM