loader image
រំលងទៅកាន់មាតិកាមេ
ដើម
តម្រូវការសម្រាប់ការបញ្ចប់
មើល

១. ប្រភេទផ្សេងៗនៃស៊ីមណូស្ពែម

ស្រល់ជាក្រុមមួយនៃរុក្ខជាតិស៊ីមណូស្ពែម។ ស៊ីមណូស្ពែមមានប្រភពមកពីពាក្យក្រិចគឺស៊ីមណូ​ស(Gymnos) មានន័យថា ននល ស្ពែម៉ា (Sperma) មានន័យថា គ្រាប់។ ស៊ីមណូស្ពែម ជារុក្ខជាតិមានគ្រាប់ននល ឬគ្រាប់គ្មានសំបកការពារពីខាងក្រៅ។ ស៊ីមណូស្ពែមលូតលាស់ខ្លាំងនៅ ពាក់កណ្ដាលស័កទី២។ រុក្ខជាតិស៊ីមណូស្ពែមមានរហូតដល់២០០០០ប្រភេទ។ សព្វថ្ងៃនេះស៊ីមណូស្ពែមនៅ សល់៤ប្រភេទ។

១.១ ប្រង់ (Cycads)

រុក្ខជាតិប្រង់មានតាំងពីប្រហែល១៧៥លានឆ្នាំមុន។ ប្រង់ច្រើនមាននៅតំបន់ត្រូពិចតំបន់ក្បែរត្រូពិច។ ប្រង់មានលក្ខណៈដូចដើមត្នោតម្យ៉ាងដែលមានស្លឹកផ្ដុំនៅកំពូលខាងចុងតែវាផលិតកោន។ កោនរបស់ប្រង់មានរាង ដូចបាល់។

. កូនីភែ (Conifers)

កូនីភែ ជាស៊ីមណូស្ពែមដែលមានក្រុមច្រើនជាងគេ។ ភាគច្រើនវាមានស្លឹករាងដូចម្ជុល (ស្រល់)។ ស្លឹករាងដូចម្ជុលជួយបង្ការការបាត់បង់ទឹកនិងជួយឱ្យរុក្ខជាតិបន្សាំជីវិតក្នុងអាកាសធាតុស្ងួត។ កូនីភែមានស្លឹកពណ៌បៃតងពេញ មួយឆ្នាំ ហើយអាចរស់បានពី ២ ទៅ ១៤ ឆ្នាំ។ កាលណាស្លឹកចាស់ជ្រុះ វាត្រូវជំនួសដោយស្លឹកថ្មីបន្ដទៀត។

. គីងកូ (Ginkgoes)

គេដាំគីងកូក្នុងសួនច្បារ ឬតាដងផ្លូវក្នុងទីក្រុង ព្រោះវាធន់នឹងកង្វក់បរិយាកាស។ គីងកូមានតែនៅប្រទេសមួយចំនួនដូចជា ចិន ជប៉ុន និងកូរ៉េជាដើម។

. ស៊ីណេតូភីត (Gnetophytes)


ស៊ីណេតូភីតជារុក្ខជាតិដែលដុះនៅតំបន់វាលខ្សាច់មានអាកាសធាតុក្ដៅ និងក្នុងតំបន់ព្រៃតូ្រពិចមានភ្លៀងស៊ីណេតូភីតជាដើមឈើ ចុល្លព្រឹក្សនិងខ្លះទៀតជាវល្លិ។ ស៊ីណេតូភីតអាចរស់បានជាងមួយពាន់ឆ្នាំ។

. ការបន្ដពូជរបស់ស៊ីមណូស្ពែម
២.១ សរីរាង្គលូតលាស់

សរីរាង្គលូតលាស់របស់ស៊ីមណូស្ពែមមានដូចជា៖

   ·   ឫស ជាផ្នែកនៅក្រោមដីមាននាទីចងភ្ជាប់រុក្ខជាតិទៅនឹងដី ដឹកនាំទឹក និងសារធាតុខនិជទៅកាន់ ដើមនិងស្លឹក។

   ·  ស្លឹក មានសំណើក្រាស់ខ្លាំង ស្ដូម៉ាតមានតិចតួចនិងកប់ជ្រៅ។ ទំហំធំមានទ្រនុងស្និត និងមាន សភាព ដូចស្លឹកដូង(ប្រង់)។ រាងផ្លិតមានទ្រនុងរាងជាកង្ហារ(គីងកូ)។ រាងម្ជុលស្លឹកផ្ដុំនៅលើ ចុងមែកខ្ចី។ រាងស្រកាតម្រៀបគ្របដណ្ដប់ផ្ទៃមែកទាំងអស់។

   ·   ដើម ជាដើមទោល ត្រង់ និងបញ្ចប់ដោយកូនស្លឹកឬកន្សោមមែកនៅកំពូលដើម។

២.២ សរីរាង្គបន្ដពូជ

   ·   កោនឈ្មោល ផលិតគ្រាប់លំអងល្អិតៗគឺជាកាម៉ែតឈ្មោល។ គ្រាប់លំអងផ្ទុកកោសិកាដែលក្រោយមកក្លាយជាស្ពែម៉ាតូសូអ៊ីត។

   ·   កោនញី អូវុលគឺសរីរាង្គមួយដែលផ្ទុកអូអូស្វែ។ កោនញីមានផ្ទុកអូវុលតិចមួយ។ ក្រោយពី ការបង្កកំណើតអូវុលលូតលាស់ទៅជាគ្រាប់។

២.៣ វដ្ដជីវិតស៊ីមណូស្ពែម


   ·   ដំណាក់កាលទី១ ចាប់ផ្ដើមពីការលូតលាស់ របស់អំប្រ៊ីយ៉ុង នៅក្នុងគ្រាប់។ អំប្រ៊ីយ៉ុងលូតលាស់ បានជាស្ប៉រ៉ូភីតដែល ក្រោយមកបង្កើតកោនញី និងកោនឈ្មោល។ កោនញីមាន អូវុលដែលផ្ទុកមេហ្កាស្ប៉រ៉ូស៊ីត ឯកោនឈ្មោលមានផ្ទុកមីក្រូស្ប៉រ៉ូស៊ីត។

   ·   ដំណាក់កាលទី២ ចាប់ផ្ដើមពីមីក្រូស្ប៉រ៉ូស៊ីត និងមេហ្កាស្ប៉រ៉ូស៊ីត វាធ្វើមេយ៉ូសរហូតដល់ពេលបង្កើតបានជាស្ពែម៉ាតូសូអ៊ីត និងអូអូស៊្វែសម្រាប់បង្កកំណើត។

   ·   កោនគ្របដណ្ដប់ដោយស្រកានឹងមានជាតិស្អិតរបស់អូវុលសម្រាប់ការពារកុំឱ្យគ្រាប់ជ្រុះ។

លក្ខណៈខុសគ្នារវាងកោនញីនិងកោនឈ្មោល

កោនឈ្មោល

កោនញី

  ·  មានទំហំតូច

  ·  កោនផលិតបានគ្រាប់

  ·  លំអងច្រើន

  ·  កោនឈ្មោលជ្រុះក្រោយ ពេលជ្រុះគ្រាប់លំអង។

   ·  មានទំហំធំ

   ·  កោនផលិតបានអូវុលពីរ

   ·  កោនញីនៅលើដើមរហូតគ្រាប់ជ្រុះ។

បានកែប្រែចុងក្រោយ: ថ្ងៃអង្គារ ទី13 ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ2024, 1:23 PM