loader image
Skip to main content
Home
Completion requirements
View

ជំពូកទី១ នានាភាពនៃភាវរស់
មេរៀនទី៦ សត្វ

សង្ខេបមេរៀន

លក្ខណៈទូទៅ

-សារពាង្គកាយពហុកោសិកាអឺការីយ៉ូត

-សារពាង្គកាយបរជីពគ្មានក្លរ៉ូប្លាស

-កោសិកាគ្មានភា្នសគ្រោង ផ្គុំដោយ ជាលិកា សរីរាង្គ ប្រដាប់ឬប្រព័ន្ធ។

-អាចផ្លាស់ទីបាន

-បន្តពូជដោយភេទ

-ចែកជា២ក្រុមគឺ ក្រុមសត្វឥតឆ្អឹងកងនិងក្រុមសត្វមានឆ្អឹងកង។

. សត្វឥតឆ្អឹងកង

សត្វឥតឆ្អឹងកងជាសត្វគ្មានឆ្អឹងកងខ្នង ។

ក្រុមសត្វឥតឆ្អឹងកងរួមមាន៖ សាខាដង្កូវខ្លួនមូល

សាខាដង្កូវខ្លួនសំប៉ែត សាខាដង្កូវខ្លួនកង់

សាខាអាកត្រូប៉ូត សាខាអេប៉ុង សាខាអេគីណូឌែម

សាខាស្នីដារីយ៉ា សាខាសិប្បីសត្វ ។


១.១ ដង្កូវខ្លួនសំប៉ែត

មានរាងសំប៉ែតទន់  ខ្លះវែងខ្លះខ្លី ប្រវែង(១០-១២ម៉ែត)

ខ្លះទៀតតូច ១មីលីម៉ែត ។ វារស់នៅដោយសេរី

ខ្លះជាបរាសិតក្នុងសារពាង្គកាយធ្មួល ។ ជាសត្វទ្វេភេទ ។

ឧ. ផ្លានែ , ដង្កូវក្នុងថ្លើម , តេញ៉ា...។


·         វដ្ដជីវិតដង្កូវក្នុងឈាម

-សត្វពេញវ័យរស់នៅនិងបន្តពូជក្នុងពោះវៀនមនុស្សនិងសរសៃឈាម

-ក្រោយការបង្កកំណើតស៊ីកូតធ្លាក់មកក្រៅតាមលាមកឬទឹកនោម

-ស៊ីកូតញាស់ក្លាយកូនញាស់ហែលក្នុងទឹកហើយឆ្លងទៅធ្មួលកណ្តាល (ខ្យង)

-កូនញាស់លូតលាស់ហើយចាកចេញពីធ្មួលកណ្តាល(ខ្យង)ទៅក្នុងទឹក

-កូនញាស់ហែលក្នុងទឹកបន្តការលូតលាស់ហើយឆ្លងទៅធ្មួលដំបូង(មនុស្ស)តាមបំពង់អាហារ ។

-កូនញាស់លូតលាស់ជាសត្វពេញវ័យរស់ក្នុងពោះវៀនមនុស្សនិងធ្វើការបន្តពូជ។

ដង្កូវខ្លួនសំប៉ែតមួយផ្សេងទៀតដែលបរាសិតលើមនុស្សគឺ តេញ៉ា វាមានប្រវែង ១០ម៉ែត វាឆ្លងចូលក្នុងខ្លួនមនុស្សពេលមនុស្សបរិភោគសាច់គោឬសាច់ជ្រូកមានគ្រាប់អង្ករតេញ៉ា វាលូតលាស់និងបន្តពូជក្នុងពោះវៀន ។ អ្នកកើតជំងឺនេះមានអការៈរមូលពោះ រសេះរសោះ ក្អួតចង្អោរ បរិភោគច្រើនតែស្គមហើយខ្សោយ ។

·         វដ្ដជីវិតតេញ៉ា

-តេញ៉ាភ្ជាប់ខ្លួននឹងភ្នាសពោះវៀនមនុស្សដោយឈ្នប់និងទំពក់ 

-កង់កន្ទុយផ្ទុកស៊ុតទុំធ្លាក់ចេញមកក្រៅតាមលាមក ។

-ស៊ុតធ្លាក់រាយប៉ាយទៅលើស្មៅ លើដី ក្នុងទឹក ។

-ធ្មួលកណ្តាលស៊ីស្មៅដោយទាំងពងតេញ៉ាហើយលូតលាស់នៅទីនោះ(ក្នុងពោះវៀន) ។

-កូនញាស់ក្លាយជាគីសចូលទៅក្នុងសាច់ដុំគោ(ធ្មួល) ។

-មនុស្សបរិភោគសាច់គោឆៅឬចម្អិនមិនឆ្អិនល្អដែលមានគីស (ក្លាយជាកូនញាស់ចូលក្នុងពោះវៀនមនុស្សហើយលូតលាស់ក្នុងនោះ) ។

១.២ ដង្កូវខ្លួនមូល

មានរាងមូលស្រួចចុងស្រួចដើម វារស់នៅក្នុងទឹក លើដី ខ្លះទៀតជាបរាសិតក្នុងខ្លួនសារពាង្គកាយភាវរស់      ដទៃ។ វាជាសត្វឯកភេទនិងបន្តពូជដោយភេទ។ ដង្កូវខ្លួនមូលមានព្រូននិងអៀន។

·         វដ្ដជីវិតរបស់ព្រូន

បរាសិតលើមនុស្ស សត្វ ៖

-មនុស្សបរិភោគអាហារឬទឹកមិនស្អាតដែលមានពងព្រូន

-ស៊ុតញាស់ក្នុងពោះវៀនតូចហើយលូតលាស់នៅទីនោះ

-កូនញាស់ទម្លុះផ្ទៃពោះវៀនចូលក្នុងសរសៃឈាមធ្វើដំណើរទៅថ្លើមរួចទៅសួត ។

-កូនញាស់ធ្វើដំណើរបន្តទៅបំពង់កហើយត្រូវបានលេបទម្លាក់មកពោះវៀនវិញ ។

-វាលូតលាស់ជាព្រូនពេញវ័យហើយរស់នៅនិងបន្តពូជក្នុងពោះវៀនតូច ។

-ពងព្រូនធ្លាក់មកក្រៅជាមួយលាមក ។

១.៣ ដង្កូវខ្លួនកង់ (ជន្លេន)

-រាងមូលស្រួចចុងស្រួចដើម មានខ្លួនកង់ៗខ្លះវែងខ្លះខ្លី

-រស់នៅក្នុងដីសើម មានស្បែកស្តើងហើយសើមជានិច្ច

-ធ្វើបណ្តូរឧស្ម័នតាមស្បែក (ដំណកដង្ហើម, បញ្ចេញ)

-ជាសត្វទ្វេភេទ(បង្កើតកាម៉ែតបាន២ប្រភេទ) 

  តែមិនស្វ័យបង្កកំណើត

-មានប្រដាប់របត់ឈាមបិទ (ឈាមរត់ក្នុងសរសៃឈាមបិទជិត)

-បន្តពូជដោយការពាក់គ្នា

·         ការបន្តពូជរបស់ជន្លេន

គឺជន្លេនពីរពាក់គ្នាដោយភ្ជាប់ផ្នែកពោះនិងផ្នែកក្បាល ហើយប្តូរកាម៉ែតគ្នាទៅវិញទៅមក រួចជន្លេននីមួយៗរក្សាកាម៉ែតក្នុងថង់ពិសេស ។ ស៊ុតបង្កកំណើតលូតលាស់ក្នុងថង់ដែលរុំព័ទ្ធដោយស្លេសខាប់ដែលបញ្ចេញដោយចង្កំសម្រាប់ការពារ រហូតក្លាយជាជន្លេនពេញវ័យ ។

·         ជន្លេនជាសត្វមានប្រយោជន៍

ជាចំណីត្រី បក្សី និងសត្វផ្សេងៗទៀត។ វាស៊ីស្លឹកឈើនិងរូបធាតុពុករលួយ ។ ជន្លេនធ្វើឱ្យដីធូរ មានជីវជាតិ ។

. សត្វឆ្អឹងកង

ជាសត្វមានឆ្អឹងកងខ្នង។ ឆ្អឹងខ្នងកើតពីបណ្តុំឆ្អឹងកងជាច្រើនដែលបន្តគ្នាជាជួរ វាបត់បែនបានដោយសារសន្លាក់អាចឱនទៅមុខព្រោះឆ្អឹងអាចពត់ពែនបានក្នុងឆ្អឹងកងនីមួយៗមានប្រហោងដែលមានខួរឆ្អឹងខ្នង។

សត្វឆ្អឹងកងមាន៥ថ្នាក់គឺ​ ថ្នាក់ត្រី ,អំភីប និងល្មូន(សត្វអថេរកម្តៅ) បក្សី និងថនិកសត្វ(សត្វថេរកម្តៅ) ។

 

.១ ថ្នាក់ត្រី

-ត្រីជាសត្វឆ្អឹងកងអរថេកម្តៅ(សីតុណ្ហភាពក្នុងរាងកាយប្រែប្រួលតាមមជ្ឈដ្ឋានខាងក្រៅ)

-រស់នៅក្នុងទឹកសាបឬទឹកប្រៃ

-សារពាង្គកាយគ្របដណ្តប់ដោយស្រកាស្តើង សំប៉ែត(ខ្លះគ្មានស្រកា)និងមានជាតិរំអិលសម្រួលដល់ការហែល

  ឬផ្លាស់ទី

-ដកដង្ហើមតាមស្រកី 

-ប្រើព្រុយសម្រាប់ហែល

-បង្កកំណើតក្រៅ

-ប្រដាប់របត់ឈាមបិទរបត់ឈាមទោល បេះដូងមាន២ថត

-ត្រីឆ្អឹងខ្ចី(ឆ្លាម,បបែល)គ្មានប្លោកខ្យល់ ក្រុមត្រីឆ្អឹងមានប្លោកខ្យល់

ក.រូបផ្គុំត្រី       

ផ្នែកខាងក្រៅៈ ភ្នែក១គូ ខ្សែចំហៀង មានស្រកា ខ្លះគ្មាន មានព្រុយគូព្រុយសេស។

ផ្នែកខាងក្នុងៈ ស្រកី បេះដូង ថ្លើម ក្រពះ ពោះវៀន អូវែ(ត្រីញី) ពងស្វាស(ត្រីឈ្មោល) ប្លោកខ្យល់់

(លើកលែងត្រីឆ្អឹងខ្ចី) ប្រមាត់ និងតម្រងនោម ។

ខ. ប្រដាប់របត់ឈាម

ត្រីមានប្រដាប់របត់ឈាមបិទ របត់ឈាមទោល មានបេះដូង២ថត គឺថតលើ១និងថតក្រោម១។

ដំណើររបត់ឈាមៈ ដំបូងឈាមខ្សត់អុកស៊ីសែនចេញពីបេះដូងទៅកាន់ស្រកី ។ សរសៃឈាមស្រកីរំដោះឧស្ម័នកាបូនិចទៅក្នុងទឹកដោយចាប់យកអុកស៊ីសែនពីក្នុងទឹកមកវិញ ។

បន្ទាប់មកឈាមសម្បូរអុកស៊ីសែនក៏ធ្វើដំណើរចេញពីស្រកីទៅកាន់ជាលិកាផ្សេងៗរួចរំដោះអុកស៊ីសែនឱ្យទៅជាលិកាទាំងនោះ រួចចាប់យកឧស្ម័នកាបូនិចមកវិញ ។ ទីបំផុតឈាមខ្សត់អុកស៊ីសែនក៏ត្រឡប់ពីជាលិកាផ្សេងៗរបស់សារពាង្គយចូលបេះដូងវិញ។

គ. ការបន្តពូជរបស់ត្រី

អាស្រ័យលើមជ្ឈដ្ឋានមានទឹក ៖

-ត្រីបន្តពូជដោយភេទ រួចធ្វើការបង្កកំណើតក្រៅ (ក្រៅខ្លួនសត្វញី)។

-ដំបូងត្រីញីបញ្ចេញស៊ុតមកក្រៅ ហើយត្រីឈ្មោលក៏បញ្ចេញស្ពែម៉ាតូសូអ៊ីតស្រោចទៅលើស៊ុតនោះ ។

-ក្រោយការបង្កកំណើតស៊ីកូតលូតលាស់ហើយញាស់ក្លាយជាកូនញាស់ដែលចិញ្ចឹមជីវិតដោយអាហារបំរុងក្នុងថ្នក់ពោះវៀនរបស់វា។

-កូនញាស់លូតលាស់ធំធាត់រហូតក្លាយជាត្រីពេញវ័យ។

២.២  ថ្នាក់អំភីប(កង្កែប)

-ជាសត្វឆ្អឹងកងអថេរកម្តៅ មានស្បែកសើមមានរំអិល

-រស់នៅលើគោកផងក្នុងទឹកផង

-វដ្ដជីវិតឆ្លងកាត់បម្រែរូប

-កូនញាស់ដកដង្ហើមតាមស្រកី សត្វពេញវ័យដកដង្ហើមតាមសួត

-ជាសត្វឯកភេទ បង្កកំណើតក្រៅ

-មាន២លំដាប់គឺសាឡាម៉ង់(មានកន្ទុយ) កង្កែប គីង្គក់(គ្មានកន្ទុយ)

-កូនក្អុកមានបេះដូង២ថត កង្កែបពេញវ័យមានបេះដូង៣ថត ។

ក. រូបផ្គុំកង្កែប

+ផ្នែកខាងក្រៅ៖ ក្បាលរាងសំប៉ែតមានច្រមុះនិងភ្នែកសងខាង, ខ្លួនគ្របដណ្តប់ដោយស្បែកទន់សើមមានរំអិល​ជើងមុខមានម្រាម៤ជើងក្រោយមានម្រាម៥ភ្ជាប់គ្នាពាសដោយស្បែក ។

+ផ្នែកខាងក្នុង៖ បេះដូង ប្រមាត់ ថ្លើម ក្រពះ សួត ពោះវៀនតូច ពោះវៀនធំ ប្លោកនោម តម្រងនោម ពងស្វាស ក្លូអាក់ ផាល លំពែង។

កង្កែបបន្តពូជនៅរដូវភ្លៀង ។ កង្កែបឈ្មោលយំដើម្បីទាក់ទាញកង្កែបញីហើយ ឈ្មោលអោបរឹតពោះសត្វញី ។ កង្កែបញីបញ្ចេញស៊ុត(ពង)ទៅក្នុងទឹក ហើយកង្កែបឈ្មោលបញ្ចេញស្ពែ ម៉ាតូសូអ៊ីត ស្រោចលើស៊ុត(ពង)នោះ។ បន្ទាប់មកការបង្កកំណើតនៅក្រៅសារពាង្គកាយសត្វញីបង្កើតបានជាស៊ីកូតហើយលូតលាស់ ញាស់ជាកូនញាស់រស់ក្នុងទឹកដកដង្ហើមតាមស្រកីដែលហៅថា កូនក្អុក។ កូនក្អុកលូតលាស់ហើយ រងបម្រែរូប​បន្ទាប់មកវាដុះជើងក្រោយរួចជើងមុខ កន្ទុយរួញបាត់រហូតអស់។ ពេលនោះសួតវាកើតឡើងក្លាយជាកង្កែបរហូតពេញវ័យរស់នៅក្នុងទឹកផង និងលើគោកផង ។

២.៣ ថ្នាក់ល្មូន

ជាសត្វអថេរកម្តៅ រស់នៅលើគោក ខ្លះរស់នៅក្នុងទឹកដូចជាក្រពើអណ្តើកជាដើម ។ ល្មូនមានស្បែកស្ងួតគ្របដណ្តប់ដោយស្រកាក្រាស់ ។

ល្មូនជាសត្វឯកភេទ បង្កកំណើតក្នុង មានបេះដូងបីថត។ ដកដង្ហើមតាមសួត វាគ្មានស្រកីទេ ។ ស្បែក តម្រងនោម និងស៊ុតមានសំបកការពារ (នេះជាលក្ខណៈបន្ស៊ាំទៅនឹងការរក្សាទឹកក្នុងរាងកាយ)។ ស៊ុតស្តុកអាហារដែលកើតពីខ្លាញ់និងប្រូតេអ៊ីនសម្រាប់ចិញ្ចឹមជីវិតអំប្រ៊ីយ៉ុងនៅពេលកំពុងលូតលាស់ ។

២.៤ ថ្នាក់បក្សី
២​.៥ ថ្នាក់ថនិកសត្វ

ថនិកសត្វដកដង្ហើមតាមសួត ។ សួតមានផ្ទៃសើមធំ សម្រាប់ធ្វើបណ្តូរឧស្ម័ន រវាងខ្យល់ក្នុងសួតទៅនិងឈាមនៅក្នុងសរសៃឈាម ។ ថនិកសត្វមានបេះដូង៤ថតដូចបក្សីដែល មានប្រដាប់របត់ឈាមទ្វេដូចបក្សីដែលមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការចាប់យកអុកស៊ីសែ(O2) ទៅឱ្យកោសិកា ។

ខ.ប្រដាប់របត់ឈាម

+កូនក្អុកៈ កូនក្អុកមានប្រដាប់របត់ឈាមទោល បេះដូងមានតែពីរថតដូចត្រី។ដំបូងឈាមចេញពីបេះដូងទៅស្រកីរួចចេញពីស្រកីទៅផ្នែកផ្សេងៗរបស់រាងកាយ។ ហើយត្រឡប់ទៅបេះដូងវិញ។ 

+កង្កែបពេញវ័យៈ មានប្រដាប់របត់ឈាមទ្វេ ហើយមានបេះដូងបីថត ។ ដំបូងឈាមចេញពីថតក្រោមបេះដូងទៅកាន់សួតឬស្បែករួចត្រឡប់ចូលថតលើឆ្វេងបេះដូងរួចទៅថតក្រោម។បន្ទាប់មកឈាមចេញពីថតក្រោមបេះដូងទៅជាលិកាផ្សេងៗរួចត្រឡប់ចូលថតលើស្តាំបេះដូង បន្ទាប់មកទៅថតក្រោម ។

គ.ការបន្តពូជនិងការលូតលាស់

បក្សីជាសត្វថេរកម្តៅ ខ្លួនគ្របដដណ្តប់ដោយរោមនិងស្លាប ជើងមានស្រកា ។ មានសរីរាង្គបន្ស៊ាំទៅនឹងការហើរ ដូចជាស្លាប ថង់ខ្យល់ ឆ្អឹងប្រហោង ។ អំប៊្រីយ៉ុងមានទឹកភ្លោះ, ដកដង្ហើមតាមសួត , មានបេះដូង៤ថតគឺថតលើ២ថតក្រោម២ ។ ជាសត្វបង្កកំណើតក្នុងហើយពងចេញមកក្រៅ មេក្រាបពងរហូតញាស់ជាកូនបក្សី។

ក.ប្រដាប់របត់ឈាមនិងប្រដាប់ដង្ហើម

បក្សីមានប្រដាប់របត់ឈាមបិទ ដំណើររបត់ឈាមទោលហើយមានបេះដូង៤ថតគឺលើ២ថតក្រោម២ ។ ដំណើររបត់ឈាមបក្សីមានរបត់ឈាមខ្លីនិងរបត់ឈាមវែង៖

+របត់ឈាមខ្លី(របត់ឈាមសួត)៖ ថតក្រោមស្តាំ បេះដូង រុញឈាមខ្សត់អុកស៊ីសែន (មានCO2) ទៅសួតរួចរំដោះ

ឧស្ម័នកាបូនិចទៅសរសៃប្តូរសួតហើយចាប់យកអុកស៊ីសែនពីសួតមកវិញ ។ ឈាមសម្បូរអុកស៊ីសែនត្រូវបញ្ចូនពីសួតទៅកាន់ថតលើឆ្វេងបេះដូងវិញ រួចទៅថតក្រោមឆ្វេង។ 

+ របត់ឈាមវែង៖ បន្ទាប់មកថតក្រោមឆ្វេងបេះដូងរុញឈាមមានអុកស៊ីសែនទៅកាន់ជាលិកាផ្សេងៗ ទាំងអស់

នៃរាងកាយ  រួចបោះបង់អុកស៊ីសែន ទៅជាលិកាទាំងនោះ និង ចាប់យក COមកវិញ បន្ទាប់មកឈាមខ្សត់អុកស៊ីសែនក៏ធ្វើដំណើរត្រឡប់ពីជាលិកាផ្សេងៗចូលទៅថតលើស្តាំនៃបេះដូងរួចទៅថតក្រោមស្តាំ ។ ពេលហើរបក្សីត្រូវការថាមពលច្រើន កោសិកាត្រូវស្រូបយកអុកស៊ីសែនច្រើនដើម្បីបញ្ចេញថាមពលដែលស្តុកទុកនៅក្នុងម៉ូលេគុល អាហារ។ ថង់ខ្យល់អាចអោយបក្សីទទួលបានអុកសែនច្រើន ពេលស្រូបខ្យល់ចូលម្តងៗ ។

ខ. ការបន្តពូជនិងការលូតលាស់របស់បក្សី

បក្សីបន្តពូជដោយភេទ ដោយការបង្កកំណើតក្នុងនិងភ្ញាស់ស៊ុត ។ ការបង្កកំណើតប្រព្រឹត្តទៅនៅក្នុងសារពាង្គកាយសត្វមេ ដោយបក្សីមេត្រូវពងចេញមកក្រៅហើយមេឬបាក្រាបពងផ្តល់កម្តៅឱ្យរហូតស៊ុតញាស់។ ពេលញាស់កូនបក្សីចោះសំបកស៊ុតចេញមកក្រៅ។ ក្រោយពេលញាស់កូនបក្សីខ្លះរកចំណីស៊ីដោយខ្លួនឯង កូនបក្សីខ្លះទៀតត្រូវការមេរកចំណីបញ្ចុករហូតចេះហើរបាន ។ 

ជាសត្វថេរកម្តៅ ខ្លួនគ្របដណ្តប់ដោយរោម ស្បែកមានក្រពេញញើស ចិញ្ចឹមកូនដោយទឹកដោះ(មនុស្ស,គោ,ឆ្មា...) ខ្លះរស់នៅក្នុងទឹក(ត្រីបាឡែន) ខ្លះអាចហើរបាន(ប្រចៀវ) ហើយភាគច្រើ នរស់នៅលើគោក ។ ជាសត្វឯកភេទ បង្កកំណើតក្នុង ដកដង្ហើមតាមសួត មានបេះដូង៤ថត ។ អំប៊្រីយ៉ុងមានទឹកភ្លោះហើយលូតលាស់ក្នុងស្បូន ។

ភាគច្រើនផ្លាស់ទីដោយដើរ ។

ក.រូបផ្គុំថនិកសត្វ

សារពាង្គកាយមាន​ ផ្នែកក្បាល ដងខ្លួន និងអវយវៈ។ ដងខ្លួនមានសន្ទះទ្រូង ដែលខណ្ឌចែកសរីរាង្គក្នុងនិងពោះ។ ក្នុងប្រអប់ទ្រូងមានបេះដូង សួត បំពង់អាហារ បំពង់ខ្យល់ និងសរសៃឈាម ។ ក្នុងពោះមាន ក្រពះ ពោះវៀន ថ្លើម លំពែង តម្រងនោម ផាល ប្លោកនោម និង អូវែ(ថនិកសត្វញី)។ 

ខ.ប្រដាប់របត់ឈាម

គ.ការបន្តពូជរបស់ថនិកសត្វ

ការបង្កកំណើតធ្វើឡើងក្នុងសារពាង្គកាយមេ ។ អំប៊្រីយ៉ុងលូតលាស់យ៉ាងយូរក្នុងស្បូន ហើយចិញ្ចឹមជីវិតដោយពឹងផ្អែកលើសុករបស់សត្វញីរហូតប្រព័ន្ធសរីរាង្គទាំងអស់នៃរាងកាយដំណើរការបានដោយឯករាជ្យ ។

 អាហារ និងអុកស៊ីសែនឆ្លងកាត់ពីសុកមេទៅទារក ឯកាកសំណល់ឆ្លងកាត់ពីទារកទៅមេ រួចបញ្ចេញមកក្រៅតាមប្រដាប់បញ្ចេញចោលរបស់មេ ។ ក្រោយកំណើតកូនត្រូវបានថែរក្សានិងចិញ្ចឹមដោយទឹកដោះរបស់មេរហូតអាចបរិភោគអាហារផ្សេងបាន។

Last modified: Thursday, 16 November 2023, 4:59 PM