(ជ២)មេរៀនទី១៖ (សង្ខេបមេរៀន) ការឯកភាពក្នុងគ្រួសារ

គ្រួសារគឺជាប្រភពនៃសុភមង្គលផ្លូវកាយនិងផ្លូវចិត្ត។ ឪពុកម្តាយចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សាកូនៗឱ្យមានសុខភាពល្អ មានចំណេះដឹង និងក្លាយជាពលរដ្ឋល្អ។ កូនៗគួរតែស្តាប់ដំបូន្មានឪពុកម្តាយ និងស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។ ការចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សា, ការចេះស្រឡាញ់គ្នា, ការសងគុណ និងការបង្កើតបរិយាកាសរីករាយ គឺជាចំណងទាក់ទងដ៏ល្អសម្រាប់គ្រួសារដែលជំរុញឱ្យការរស់នៅមានភាពថ្លៃថ្នូរ សុខដុមរមនា និងឯកភាពគ្នាដើម្បីបង្កើតវប្បធម៌សន្តិភាពទាំងក្នុងគ្រួសារ និងសង្គមជាតិ។

ពាក្យគន្លឹះ

·      សុខដុមរមនា៖ ការចុះសម្រុងគ្នា ការរួបរួមគ្នាដោយគ្មានការឈ្លោះប្រកែក ។

·       ឯកភាពគ្នា៖ ការយល់ស្របគ្នា ការមានគំនិតដូចគ្នា ។

·       វិភាគទាន៖ ការចូលរួមចំណែក ការជួយឧបត្ថម្ភ ។

·       កេរមរតក៖ ទ្រព្យសម្បត្តិដែលបន្សល់ទុកពីដូនតា ។

·       ក្រមសីលធម៌៖ គោលការណ៍ឬច្បាប់នៃឥរិយាបថល្អក្នុងសង្គម ។

·       ពលិកម្ម៖ ការលះបង់ ។

១. ឯកភាពក្នុងគ្រួសារ

គ្រួសារសំដៅលើក្រុមមនុស្សដែលរស់នៅជាអចិន្ត្រៃយ៍ក្នុងផ្ទះតែមួយ ។ ការឯកភាពគ្នាក្នុងគ្រួសារសំដៅលើការយល់ស្របគ្នា ការថែរក្សាចំណងទាក់ទងសាច់សាលោហិត និងការចាត់ចែងក្នុងគ្រួសារឱ្យមានដំណើរការល្អ ។ ការឯកភាពនេះកើតឡើងតាមរយៈការគោរពតួនាទីរៀងៗខ្លួន ។

២. ធនធាន និងទំហំក្នុងគ្រួសារ

២.១. ធនធានគ្រួសារ

ធនធានគ្រួសាររួមមានក្រុមមនុស្ស (មេគ្រួសារ និងសមាជិកទាំងអស់)ដែលពួកគេត្រូវរួមចំណែកលើកស្ទួយជីវភាពគ្រួសារ ដើម្បីសម្រេចគោលដៅរួម។ ឯសម្ភារៈសំដៅលើ(ដីធ្លី ផ្ទះសំបែង ប្រាក់កាស)។ សមាជិកគ្រួសារអាចមានសិទ្ធប្រើប្រាស់ធនធានទាំងនោះក្នុងគោលបំណងរួម ហើយការចាត់ចែងទ្រព្យសម្បត្តិប្រព្រឹត្តទៅធម្មតា ប្រសិនបើមានការឯកភាពគ្នាក្នុងគ្រួសារ ។

២.២. ទំហំគ្រួសារ

          ជាទូទៅ គ្រួសារដែលមានសមាជិកតិច (យ៉ាងច្រើនប្រាំនាក់) ចំណែកឯគ្រួសារធំ ជាគ្រួសារដែលមានសមាជិកលើសពីប្រាំនាក់។

•  គ្រួសារតូច ងាយស្រួលក្នុងការផ្តល់តម្រូវការចាំបាច់ដូចជា អាហារ សម្លៀកបំពាក់ ជម្រក ការអប់រំ និងថែទាំសុខភាព ។ ការរស់នៅមានគុណសម្បត្តិច្រើនដូចជា មានអាហារបរិភោគច្រើន ឪពុកម្តាយមានពេលសម្រាកច្រើន អាចផ្តល់ភាពកក់ក្តៅដល់កូន និងឪពុកម្តាយចាស់ជរា និងអាចបញ្ជូនកូនទៅរៀនសាលាល្អៗ ។ ប្រាក់ចំណូលអាចគ្រប់គ្រាន់ និងអាចសន្សំប្រាក់បាន ។

• គ្រួសារធំ អាចទទួលបានសេចក្តីសុខ និងការផ្គត់ផ្គង់ពីកូននៅពេលចាស់ និងមានកម្លាំងពលកម្មច្រើន ។ ទោះយ៉ាងណា ការមានកូនច្រើនអាចប៉ះពាល់ដល់សុខភាពម្តាយនិងទារក ព្រមទាំងពិបាកក្នុងការចិញ្ចឹមបីបាច់ និងផ្តល់ចំណេះដឹង ។ កង្វះប្រាក់ចំណូលក្នុងគ្រួសារធំអាចនាំឱ្យកង្វះខាតចំណីអាហារ មានជំងឺរាតត្បាត ខ្វះលទ្ធភាពថែទាំសុខភាព និងកូនគ្មានលទ្ធភាពរៀនសូត្រខ្ពស់ ។

៣. ក្រមសីលធម៌ក្នុងគ្រួសារ

គ្រួសារនីមួយៗចង់បានសុភមង្គលពិតប្រាកដ និងការចុះសម្រុងគ្នា ។ ឪពុកម្តាយគួរឯកភាពគ្នារិះរកវិធីល្អបំផុតដើម្បីចិញ្ចឹមបីបាច់ និងអប់រំកូន ។ វិធីសាស្រ្តក្នុងការបណ្ដុះក្រមសីលធម៌រួមមាន ការទទួលខុសត្រូវក្នុងការបង្កើតទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធ ស្រឡាញ់ ថ្នាក់ថ្នម យោគយល់ ឧបត្ថម្ភ អត់ធ្មត់ និងផ្តល់ឱកាសឱ្យកូនស្វែងរកបទពិសោធន៍ ។

៤. ទំនាក់ទំនង និងភាពស្មោះត្រង់ក្នុងគ្រួសារ

ទំនាក់ទំនងល្អរវាងឪពុកម្តាយ និងសមាជិកគ្រួសារដទៃទៀតក្លាយជាគំរូល្អដល់កូន ។ ឪពុកម្តាយត្រូវជាមនុស្សជិតស្និទ្ធបំផុតរបស់កូន និងលើកទឹកចិត្តកូនឱ្យមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង និងចេះស្រឡាញ់មនុស្សជុំវិញខ្លួន ។ ឪពុកម្តាយត្រូវស្មោះត្រង់ចំពោះគ្នា ដើម្បីចៀសវាងការឈ្លោះប្រកែកដែលជាមូលហេតុនៃអំពើហិង្សា និងការបែកបាក់គ្រួសារ ។ បងប្អូនត្រូវស្មោះត្រង់នឹងគ្នា និងឪពុកម្តាយ ដើម្បីចៀសវាងឧបាយកលពីមនុស្សអាក្រក់ ។

៥.​ ទំនាក់ទំនងសាច់ថ្លៃ

ប្ដី ប្រពន្ធត្រូវតែគោរពនិងស្រឡាញ់សាច់ថ្លៃទាំងសងខាង ដោយចេះទទួលយកចំណុចខ្លាំង ចំណុចខ្សោយ និងសម្របសម្រួលតាមចំណូលចិត្តខុសគ្នា ។

 ៦.​ តម្លៃនៃគ្រួសារ

ការឯកភាពគ្នាក្នុងគ្រួសារផ្តល់តម្លៃពិសេសសម្រាប់គ្រួសារ ។ យើងត្រូវថែរក្សាតម្លៃគ្រួសារដោយផ្អែកលើ ៖

·       ភាពស្និទ្ធស្នាលក្នុងគ្រួសារ៖ ឪពុកម្តាយ និងសមាជិកដទៃទៀតត្រូវសហការគ្នាយ៉ាងជិតស្និទ្ធ ដើម្បីនាំភាពថ្លៃថ្នូរដល់គ្រួសារ ។ កូនៗត្រូវស្តាប់បង្គាប់ និងគោរពឪពុកម្តាយ ។

·       ទំនាក់ទំនងល្អជាមួយអ្នកជិតខាង៖​ ជួយគ្នាទាំងកម្លាំងកាយ ទាំងស្មារតីនៅពេលជួបការលំបាក ។

·       ផែនការសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ៖ សមាជិកគ្រួសារត្រូវសហការរកចំណូល ដោះស្រាយការលំបាក កូនមិនត្រូវបង្ខំឪពុកម្តាយទិញរបស់មិនចាំបាច់ និងយកចិត្តទុកដាក់ស្វែងរកជំនាញសម្រាប់អនាគត។

·       រក្សាកេរ្តិ៍ឈ្មោះគ្រួសារ: កូនប្រុសស្រីមិនត្រូវប្រព្រឹត្តអំពើមិនល្អ ដូចជាលួចទ្រព្យគេ ប្រើថ្នាំញៀន ផឹកគ្រឿងស្រវឹង ប៉ុន្តែត្រូវប្រកាន់អាកប្បកិរិយាថ្លៃថ្នូរតាមទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណី ។